ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καταρχάς, το ότι δε μιλάνε κάποιοι, δε νομίζω ότι οφείλεται στην ''αξιοπρέπειά'' τους. Ασχέτως τούτου, αν θεωρείς ότι πρέπει να βγάλεις προς τα έξω το ''λιμάνι'' που κρύβεις μέσα σου, κανένα πρόβλημα!

είπαμε ή αξιοπρεπής ή μόνος, ο καθένας κάνει την επιλογή του.

Έχεις πολύ δίκιο. Τις φορές που με πληγωσαν και το αντιμετωπισα υπερβολικά πολιτισμένα με στοιχειώνει ακόμα ο θυμός που δεν εξέφρασα. Δεν μπορούμε να είμαστε πάντα "κύριοι", χρειάζεται να είμαστε κ άνθρωποι...

Δεν έχουν όλοι από αυτό. Εννοώντας τόσο τα συναισθήματα γενικά, όσο και την αξιοπρέπεια συγκεκριμένα. "Μη δίνετε τα άγια στα σκυλιά και μη ρίχνετε τα μαργαριτάρια στα γουρούνια", λοιπόν. Χαμένος κόπος και χρόνος με πιθανή ταυτόχρονη δική σας εκδορά. Πριν κάνετε ή εκφράσετε κάτι, το οτιδήποτε, να εξετάζετε το επίπεδο του αποδέκτη πρώτα και να υπολογίζετε επαρκώς το τρίπτυχο: κέρδη/ζημία/damage control. Για κάποια ανθρωπόμορφα εκεί έξω, δεν αξίζει όχι να συγχύζεσαι ή να προσφέρεις κριτική, αλλά ούτε καν την ώρα της μέρας να μην τους δίνεις. Επεισόδια κάνεις εκεί που το αξίζουν και υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να βγει κάτι καλό ή απλά και μόνο να πιάσουν τόπο... Κάπου που προϋπάρχουν υποτυπώδη έστω, θεμέλια.

Το θέμα δεν είναι να καταλάβουν ότι κι ο άλλος έχει αισθήματα. Το καταλαβαίνουν, απλά βάζουν τα δικά τους πάνω από του άλλου. Κι αυτό συμβαίνει ακόμα και δύσκολο να τους το κάνεις τον χωρισμό. Πάλι η κατάληξη ίδια είναι κι από πάνω νιώθεις ότι τους κάνεις τζάμπα μάγκες, να νιώθουν ήρωες μυθοστορήματος, ωραίοι και μοιραίοι.