ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έτσι θέλω κι εγώ να φύγω όταν έρθει η ώρα μου.. χωρίς πολλά πολλά, χωρίς 'συγγενείς' και 'φίλους' να με κλαίνε ποζάροντας τον πόνο τους σε άκομψες τελετές, όσοι μ' αγάπησαν πραγματικά ας με κλάψουν στην ασφάλεια του σπιτιού τους, στα μέρη που ζήσαμε μαζί, ας με ψάξουν μέσα τους. Αν κάτι αφήσω πίσω μου να είναι ουσιαστικό και ας το κρίνουν όσοι με αγάπησαν.Εχτές σε αποχαιρέτησα, αγαπημένε, κλεισμένη στο δωμάτιό μου ακούγοντάς σε να τραγουδάς για τον θάνατό σου. Είπα το αντίο που σου άρμοζε -μακάρι να μην ήταν έτσι αλλά τι να κάνουμε που έτσι το θέλησαν οι Θεοί- και σήμερα συνεχίζω με τη σκέψη σου ζωντανή στο μυαλό και την ψυχή μου και το παράδειγμά σου φωτεινή πυξίδα να καθοδηγεί τις μέρες μου.David, εσύ που έκανες τέχνη με τη ζωή σου έστειλες το πιο τρανταχτό μήνυμα με το θάνατό σου. Τόσο απλά, τόσο ποιητικά, τόσο ανεπιτήδευτα... Σ΄ευχαριστώ που μας χάρισες τόσο γενναιόδωρα λίγη από την αστερόσκονή σου!