ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι τα γενέθλια μου...Και πήρα μια απόφαση που πονάει πολύ.Να σταματήσω να τον αγαπάω πια.Να σταματήσω.Να τον συμπαθώ απλά σαν άνθρωπο.Να τον ακούω να κάνει εκπομπή και να μην χτυπάει η καρδιά μου.Να τον βλέπω να δίνει συνεντεύξεις και να μην κόβεται η αναπνοή μου.Να ξανά γίνω απλά μια από το κοινό του και εκείνος ένας δημοσιογράφος και τίποτα παραπάνω.Και ότι είπαμε,και ότι υποσχεθηκαμε να το βγάλω από το μυαλό μου ...να το ξεριζώσω από την καρδιά μου.Επειδη τον αγαπάω μέχρι θανάτου...θα πάψω να τον αγαπώ.Οχι για μένα.Για εκείνον.Ειμαι σίγουρη πως θα το νιώσει και θα ξελαφρωσει η ψυχή του.Τον έκανε ευτυχισμένο ο ερωτας μου ,αλλά του ήταν κρεμασμένος σαν άγκυρα που τον πήγαινε στον πάτο...Δε θα είμαι ερωτευμένη μαζί σου από αύριο αγάπη μου.Δε θα σε αγαπάω.Στο υπόσχομαι ότι θα σταματήσω.Στο ορκίζομαι.Ασε με όμως για τις λιγοστές ώρες που απέμειναν σήμερα και απόψε να σε αγαπάω με όλο μου το είναι.Να είμαι ερωτευμένη μέχρι θανάτου μαζί σου.Ασε με απόψε αγάπη μου να σε λατρεύω τόσο ,που η καρδιά μου να λιώσει και να κυλήσει από τα μάτια μου. Ήσουν η ευτυχία μου Κωνσταντίνε.Ησουν ο έρωτας και η αγάπη που άλλοι δεν έχουν νιώσει ποτέ και απλά παρακολουθούν σε μια οθόνη ή ζηλεύουν από μια σελίδα ενός βιβλίου...Θυμάμαι που ήσουν δίπλα μου,στο κρεβάτι.Θυμαμαι τη φωνή σου να αντηχεί στα αυτιά μου βάζοντας στη σειρά τα γράμματα και η λέξη που ακούστηκε ήταν το σ'αγαπαω...Θυμάμαι που μέχρι και προχθές σε ρώτησα πώς ήσουν και μου είπες ειλικρινά:"κομμάτια"...Τα θυμάμαι όλα Κωνσταντίνε.Σημερα.Σημερα σαγαπαω όπως έκανα 1,5 χρόνο τωρα συνέχεια.Αφησε με...μη μου κακιωνεις.Αύριο θα σβήσω τα κεριά στη τούρτα μου,και δε θα σε αγαπάω πια.Οχι γιατί κουράστηκα,αλλά για να μη φορτώνω εσένα καρδιά μου.Σ'αγαπάω Κωνσταντίνε.Με κάνες να νιώθω ζωντανή.Τα λέμε αγάπη μου σε μια άλλη πραγματικότητα.Σε μια άλλη ζωή.Σε ένα άλλο σύμπαν.Αυτο ήταν τελικά πολύ δύσκολο και λογικό για να μπορέσουμε να δοκιμάσουμε λίγη ευτυχία παραπάνω.Καλή ζωή από δω και πέρα ευτυχία μου...όνειρο μου.