ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω τόσο άσχημα για όλες τις λάθος επιλογές που έκανα μέχρι τώρα στη ζωή μου.Κάποιες φορές εύχομαι να τα είχα κάνει όλα αλλιώς, όμως αν ήταν έτσι δεν θα έφτανα ποτέ εδώ που είμαι σήμερα όσον αφορά την ωριμότητα.Δυστυχώς όλες μου οι επιλογές οφείλονταν στην ανασφάλεια μου και στην έλλειψη αυτοσεβασμού και αυτοπεποίθησης.Σίγουρα ευθύνεται το ότι μεγάλωσα σε ένα αρρωστημένο οικογενειακό περιβάλλον με πολύ βία σωματική και ψυχολογική,ευθύνομαι κι εγώ που από μικρό παιδί για να ανταπεξέλθω βρισκόμουν μονίμως σε μια άρνηση της πραγματικότητας.Δημιούργησα εγώ η ίδια στον εαυτό μου την ψευδαίσθηση ότι όλα είναι καλά,όλα αυτά είναι φυσιολογικά και υιοθέτησα πολλές φορές στις σχέσεις μου με όλους τους ανθρώπους εκτός οικογένειας, τις ίδιες άσχημες και παράλογες συμπεριφορές που δεχόμουν εγώ.Λυπάμαι για όσους πλήγωσα και για όσες φορές πληγώθηκα.Λυπάμαι που με βόλευε η ψευδαίσθηση ότι εγώ και η οικογένεια μου είμαστε φυσιολογικοί ενώ όλοι οι άλλοι κακοί,ενώ ίσχυε το αντίθετο.Ευτυχώς αφού πλέον μεγάλωσα και έφαγα άπειρες φορές τα μούτρα μου,έμαθα μόνη μου αυτά που δεν μου έμαθαν στο σπίτι,όπως τρόπους καλής συμπεριφοράς,ευγένεια,τι θα πει να έχεις αξιοπρέπεια και πως φέρεται ένας άνθρωπος με αυτοεκτίμηση,πως είναι να δίνεις, να σου δίνουν χωρίς να θέλουν να σε εκμεταλλευτούν,πως είναι η αγάπη.Ο κόσμος δεν είναι κακός ούτε καλός,δεν υπάρχει η διάκριση, είναι όλα όπως τα βλέπει ο καθένας.Όμως πλέον πιστεύω στην καλοσύνη και στην ανθρωπιά παρόλο που δεν υπάρχουν στην οικογένεια μου.Ελπίζω να μπορέσω να φτιάξω τη ζωή μου μια μέρα όπως την ονειρεύομαι και να μπορέσω να συγχωρήσω τους γονείς μου για όσα με ανάγκασαν να υποστώ.:)