ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω βαρεθεί ν' ακούω αυτήν την φράση. Κάθε φορά που τυχαίνει να μιλάω με διάφορα άτομα για ρομαντικά περιστατικά και να τους λέω πράγματα που θα 'κανα αν αγαπούσα κάποιον, γελάνε και κοροϊδεύουν. «Χαχα, τι λες ρε;! Αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες!».Γιατί να γίνονται μόνο στις ταινίες; Τόσο παράλογα είναι αυτά που γίνονται στις ταινίες; Όχι, δεν είναι. Το πρόβλημα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Είμαστε κότες. Σκεφτόμαστε κάποια πράγματα περισσότερο απ' ότι θα 'πρεπε και τα μελετάμε πολύ πριν πράξουμε.Θα σας δώσω κάποια παραδείγματα:1) Κάποτε τα 'χα με ένα παιδί για κανά χρόνο εξ' αποστάσεως πριν βρεθούμε για πρώτη φορά. Κι όμως, τον ήθελα πολύ τότε κι έτσι έκατσα 3 βδομάδες ένα καλοκαίρι και δούλεψα σ' ένα εργοστάσιο, έβγαλα κάποια λεφτά, και πήγα στην πόλη που έμενε, νοίκιασα ένα δωμάτιο σ' ένα ξενοδοχείο και ήμασταν μαζί για καμμία εβδομάδα. Έφυγαν γύρω στα 500€ τότε, ε και; Κι όχι μόνον αυτό, αλλά μετά από 3 νύχτες στο ξενοδοχείο έπρεπε να βγω απ' το δωμάτιο διότι είχαν κλείσει πριν μήνες κάποιοι άλλοι για γάμο. Την επόμενη μέρα μπορούσα πάλι να μπω. Τι έκανα το βράδυ εκείνο; Κοιμήθηκα έξω σε κάτι σκαλιά ενός σχολείου.2) Πριν λίγο καιρό βρέθηκα μ' έναν πρώην μου, τον οποίο είχα να δω 1,5 χρόνο. Τρεις φορές βρεθήκαμε. Την πρώτη πήγαμε για μια μπύρα, την δεύτερη ήμασταν σπίτι του κι έτυχε να γίνει κάτι. Την τρίτη ήμασταν σχεδόν όλη μέρα μαζί, δεν ξανάγινε κάτι. Εμένα όμως με έτρωγε όλη την ώρα κ ήθελα να τον φιλήσω. Αυτό, τίποτα άλλο. Τον χαιρετώ, την κάνω για σπίτι. Στη μέση του δρόμου σταματάω, τρέχω πίσω σπίτι του. Χτυπάω θυροτηλέφωνο και του λέω «άνοιξε», έρχεται στη πόρτα, του λέω «έλα εδώ» και τον φιλάω. «Σόρρυ, αλλά δεν άντεξα. Φεύγω! Τα λέμε.»3) Πριν 2 χρόνια τα 'φτιαξα με τον πρώην του τύπου που ανέφερα στο 1). Τελικά ο «1» το μόνο καλό που έκανε ήταν αυτό, να μας συστήσει. Μένουμε μαζί. Ήρθαμε σε μια πόλη μόνοι μας, για σπουδές, και συγκατοικούμε. Έτσι απλά. Είναι 18 στα 19, είμαι 22. Είναι ο έρωτας της ζωής μου. Και τι δεν έχω περάσει μ' αυτό το άτομο. Ειλικρινά, θα πέθαινα γι' αυτόν. (Όσο χαζό κι αν σας φαίνεται να το λέει κάποιος αυτό.) Είναι μικρότερός μου, αλλά αυτός μου 'μαθε τι πάει να πει έρωτας. Του χρωστάω πάρα μα πάρα πολλά.Μπορεί να μην είναι τρομερά τα παραδείγματα αυτά, αλλά είναι κάτι. Σε κάποιες φάσεις ένοιωσα πολύ ζωντανός, όσο δεν έχω ξανανοιώσει ποτέ, κι αυτό κυρίως γιατί δεν πολυσκεφτόμουν. Απλά έκανα αυτό που μου 'λεγε το ένστικτό μου. Στον έρωτα δεν έχει δουλειά η λογική, κι αν ανοίξετε κάποιοι τα μυαλά σας, θα δείτε ότι όντως μπορείτε να ζήσετε πολλά που θα σας θυμίσουν ή θα σας κάνουν να νοιώθετε πως βρίσκεστε σε μια απ' αυτές τις ταινίες που φαίνονται να 'ναι από αλλού φερμένες.Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι ξινισμένοι σε φάση «Τα λες επειδή είσαι μικρός, όταν μεγαλώσεις θα δεις πως δεν είναι όλα ρόδινα και ωραία». Χαίρω πολύ, γι' αυτό κι ακριβώς όσα περνάν απ' το χέρι μου και είναι δυνατόν να τα κάνω ρόδινα, ε δεν θα μασήσω, θα τα κάνω.Ζήστε. Μην είστε τόσο σοβαροί πια. Life's too damn short.