8.7.2017 | 05:44
Αυτή η ώρα, χωρίς εσένα
Στριφογυρίζω στον καναπέ και το μυαλό δεν παύει να σκέφτεται, Και η αναπνοή δεν ηρεμεί.Μας θυμάμαι έξω από το σπίτι σου, να σου λέω "Θέλω να κάνουμε έρωτα"...Να μην ξεκολλάμε... Να σε φιλάω και να σε χαϊδεύω μέχρι να αποκοιμηθείς επάνω μου. Το πρωί όταν θα μπαίνει το φως από το παράθυρο να σε έχω αγκαλιά, να ανασαίνεις στο στήθος μου, να σε αναπνέω ολόκληρη και να μεθάω... Κι όταν γυρίσω σπίτι, να σε μυρίζω στα ρούχα μου... Να χαμογελάω πλατιά στη σκέψη σου.Να με καταστρέφεις, σαν ουσία... Να με πνίγεις σε μια κουταλιά νερό, όπως μόνο εσύ ξέρεις... και να με σώζεις κάθε φορά με το φιλί σου. Να λιώσουν οι εγωισμοί μας, να γίνουμε ένα. Να μεγαλώσουμε μαζί, να κατακτήσουμε τα πάντα. Να εκφράζω, επιτέλους, τα όσα αισθάνομαι κι έχω τόση ανάγκη να σου πω...Σε θέλω, αυτή τη στιγμή. Δική μου, με κάθε τρόπο και κόστος, πέρα από λογικη κι απαγορεύσεις.Να σε νιώθω κοντά στην καρδιά μου σε κάθε πρωινό ξύπνημα,Να θεραπεύεις, με ένα άγγιγμα, τον πόνο που μόνο εσύ της προκαλείς... μάτια μου όμορφα.