ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οσο και αν εχουμε πει και ξαναπει οτι μπερδευουμε τον ερωτα με τον εγωισμο, το απωθυμενο, το γαμωτο, την εμμονη, τον ενθουσιασμο, το κολλημα μετα την απορριψη. Νομιζω κατεληξα. Αυτο ειναι ο Ερωτας. Το συναισθημα που νιωθεις για το ατομο αυτο. Που σε απογοητευσε οσο κανεις. Που σε προδωσε. Σε αδειασε και σε πικρανε. Ενιωσες καθε κυτταρο σου να τον μισει. Που δεν εκτιμησε τα οσα εκανες. Οχι να τα εκτιμησει με το να μεινει μαζι σου... οχι. Ο καθενας ειναι ελευθερος να φυγει οταν το θελει. Αλλα θα μπορουσε στο ονομα των οσων ζησατε μαζι να τιμησει με αξιοπρεπεια το τελος σας. Να μην ξεφτιλισει τις στιγμες σας με τον πιο ρηχο και ταπεινωτικο τροπο. Το ατομο που δε θες πλεον ουτε νεα του να μαθαινεις. Που το λυπασαι. Που σου φαινεται αστειο που ησουν ερωτευμενος μαζι του. Που νιωθεις ηλιθιος που προσπαθησες τοσο πολυ για να μη φτασετε στο τερμα. Που απορεις πως μεινατε μαζι 3 χρονια. Που αναρρωτιεσαι αν τελικα εδωσε τιποτα σε εσας η απλα επαιρνε. Γιατι ο ανθρωπος φαινεται οταν του δωσεις δυναμη. Οχι οταν ειναι αδυναμος και κολλαει πανω σου. Το συναισθημα αυτο. Που νιωθω για σενα. Που σε μισω. Που σερνω την υπαρξη μου σε καινουριες αγκαλιες και κανουριες παρεες αφου εφυγες. Που ειμαι πλεον καλα και το βλεπουν ολοι. Γελαω και το νιωθω πια. Δε ματωνω. Δε το δειχνω. Το συναισθημα που νιωθω οταν ακουω να φωναζουν καποιον με το ονομα σου. Το συναισθημα πισω απο το βαθυ μισος που νιωθω για σενα για το τοσο που με κατεστρεψες... Το συναισθημα αυτο. Αυτο. Αυτο ειναι ο Ερωτας.