12.1.2016 | 03:09
Αυτό που....
Ξαπλωνεις διπλα στον άνθρωπο σου και σπαρταρας μεσα σου για ενα χαδι η μια αγκαλιά και εκείνος προτιμα το ταμπλετ η το κινητό.... που του το ζητας και σου λεει οχι γιατι δεν υπαρχουν μονο οι δικές σου ανάγκες αλλά και οι δικές του που δεν θέλει να σε πάρει αγκαλιά.. ..που εν τελει γυρναει το πλευρο και ροχαλιζει ενω εσύ νιωθεις τον κομπο στο λαιμό και αφηνεις ενα δακρυ σιωπηλο να κυλησει και μενεις αγρυπνη διπλα του.... αυτο που νιωθεις τοσο μονη ενω διπλα σου βρίσκεται ο "άνθρωπος σου"... αυτό που δεν ξέρεις αν φτιάχνεται πια αλλα προσπαθεις μπας και.... ε, αυτό....
