ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω αδύναμη απέναντι στο κακό που μου κάνει αυτό το εμετικό ον. Εντελώς. Δεν παύει να με "χτυπάει" αλύπητα και μετά από όλα αυτά ούτε ένα συγγνώμη ούτε μια καλή κουβέντα. Κι εγώ δεν ξέρω τι να κάνω για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Το μόνο που κάνω από τότε που το γνώρισα είναι να προσπαθώ να σωθώ απ' το κακό που κάνει (μπουλινγκ). Από τότε που το γνώρισα όλη η μου η ζωή ήρθε άνω κάτω. Δε λέω ότι δε φταίω. Φταίω και μάλιστα πολύ. Όμως από κάποια στιγμή σταμάτησα να φταίω και προσπάθησα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, να κρυφτώ για να σωθώ, δεν ήξερε τι πρέπει να κάνω για να σωθώ. Όπου και να πάω, ότι και να κάνω είναι εκεί. Αλλιώς σχεδίαζα τη ζωή μου. Δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα αλλά είχα το δικαίωμα να την ονειρεύομαι και να την προσπαθήσω, χωρίς όλο αυτό το κακό που μου έκανε. Και τώρα πάλι όλα άλλαξαν προς το χειρότερο. Τι άλλη επιλογή είχα από το να φύγω; Η ίδια μου η αξιοπρέπεια δεν μου επέτρεπε να μείνω, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όμως η αξιοπρέπεια δεν "τρώγεται" ούτε θα μου δώσει τον ακριβή χρόνο που χρειάζομαι ούτε θα δώσει τις ευκαιρίες που δικαιούμαι. Όμως δεν μπορούσα να το επιτρέψω να καταπατηθεί τόσο η δική μου όσο και των άλλων. Ήταν επιλογή μου αλλά πόσο επιλογή μου ήταν χωρίς να το θέλω, με το να το σκέφτομαι μέρες τώρα, πόσο επιλογή νιώθω να ήταν τώρα που έχει βγει όλη μου η ψυχή. Αυτή είναι η εξομολόγηση μου. Με κακοποίησαν, όχι σωματικά, αλλά έτσι νιώθω κι έπρεπε να φύγω για πολλούς λόγους μα πάνω απ' όλα για την αξιοπρέπεια μου. Όμως το γεγονός ότι το έκανα θα έχει πολύ άσχημες συνέπειες στο μέλλον μου γιατί ήδη έχω χάσει πολύ χρόνο κι εκεί που ήμουν θα πήγαινε μπροστά το μέλλον μου. Όμως η αξιοπρέπεια μου...Μοιάζει να είναι πρόβλημα υγείας αντμιν και μπορεί να μην το ανεβάσεις αλλά πονάει η καρδιά μου και θέλω να τα εξομολογηθώ κάπου.