ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.10.2012 | 03:43

αυτο το θεμα παντα πονουσε κ ποτε δε θα σταματησει να ποναει

Και μ εχει κουραστει τοσο απιστευτα πολυ.. Ειλικρινα δεν τους αντεχω αλλο τους γονεις μουΕιμαι το μεγαλυτερο παιδι. Κοριτσι.(λαθος για τον μπαμπα μου!)Κι εχω πισω μου κ 2 αγορια.. Δεν εχω μιλησει ανοιχτα σε κανεναν γι αυτο το θεμα..Αλλα οσο μενουν μεσα μου με σαπιζουνΠαντα επρεπε να μαι το παιδι υποδειγμα. Να φερνω σπιτιτους καλους βαθμους.. να μαι ενταξει με τους συγγενειςΗθελαν παιδακι indigoΚαι παντα προσπαθουσα.. οχι γι αυτους, για μεναΓιατι οσο αυτοι σχεδιαζαν εγω ονειρευομουν να φυγω απ αυτο το σπιτι, να γινω ανεξαρτητη, να μπορεσω ναζησω οπως θελωΚαι εφερνα βαθμους, και ημουν καλη με ολουςΜπηκα κ στην εφηβεια βεβαια και στραβωσε λιγοτο παραμυθι.. αρχισαν οι ομηρικοι καυγαδες γιατι ηθελανα βγω μια ωρα παραπανω, μια μερα παραπανω κλπ κλπ .. 1η Λυκειου ειχα κ πολλες απουσιες.. ημουν "αλητακι" γι αυτουςΗ μανα μου πιστευε οτι εβγαινα κ εκανα οργιαΜεσα σ ολα αυτα υπηρχαν οι απειροι καυγαδες με τα αδερφια μουΜε τον εναν απ τους 2 υπηρχε μια αιωνια κοντρα, ποτε δε ταβρισκαμε.. κ φυσικα για τους γονεις μου εγω παντα ειχα αδικοΑπ τοτε που ημασταν μωρα κ μου τραβουσε τα μαλλια κι ετρεχεστο μπαμπα φωναζοντας "η ***** μου τραβηξε τα μαλλια" μεχρι κ σημερα που μετα απ καυγα(στον οποιο ο αδερφος μου με στολισε ολοκληρη) ο μπαμπας μου ειπε "δε ξερεις να μιλας, καλα σουκανει χειροτερα επρεπε να σου λεει!" Και μου το λεει αυτο ΕΜΕΝΑ ο ανθρωπος που δε ξερει τι παεινα πει πολιτισμος! Που μας εχει κανει ρεζιλι χιλιαδες φορεςμπροστα σε κοσμο γιατι δεν μπορει να συγκρατηση το θυμοτου.. Να πινει κ να κανει κ να λεει ασυναρτησίες που τηναλλη μερα αρνειται, ακομη κ στον ιδιο του τον εαυτοΝα κανει τη μανα μου να νιωθει καθε μερα σκουπιδι.. Οτι ειναι "η γυναικα" που πρεπει να μαγειρευει κ να φροντιζει το σπιτι .. Κι αυτος ο βασιλιας του σπιτιουΟτι δουλευει αυτη η γυναικα ολο το πρωι δεν το σκεφτεταιΟσες φορες μ εχει δειρει πιστευα οτι θα πεθανωΤην τελευταια φορα που μ ακουμπησε ενιωσα οτι τον μισησαΚι απ τοτε παντα ειμαι θυμωμενη μαζι μου, που ενω ειναιπατερας μου τον σιχαινομαι και τον εχω τοσο χαμηλα Εχω φτασει 19, σπουδαζω σε αλλη πολη στη σχολη που ηθελαπερασα ολα τα μαθηματα του ετους κ ΑΚΟΜΗ εχουν προβλημα οταν βγαινω ΑΚΟΜΗ ειμαι παντα λαθος! Κι οταν γυρναω αργα"δεν εχω διαγωγη" και "θα επρεπε να ντρεπομαι"Τα αδερφια μου βεβαια ειναι εξαιρεση.. ουτε βαθμους τρελουςχρειαζονται ουτε εχουν ωραριο στις εξοδους..Δεν με ξερουν αυτοι οι ανθρωποι.. δεν τους νοιαζει ποια ειμαιΝα ειμαι αυτη που θελουν τους νοιαζειΑλλα δεν ειμαι.. Τους μισω γιατι εξαιτιας τους δε θελω να κανω οικογενειαΓιατι τρεμω στη σκεψη κ μονο οτι αν οντως εχουν δικιο αυτοι που λενε πως γινομαστε σαν τους γονεις μας το παιδιμου θα εχει ψυχολογικα.. σαν κι εμεναΠοσο θα θελα να του τα πω καποτε.. παντα ητανε το ονειρο μουΑλλα παντα στ ονειρο δε μπορουσε να μ αγγιξει, να με δειρειΔε θα μαθει ποτε πως ο σεβασμος δεν κερδιζετε με ξυλοΧαιρομαι που θα φυγω παλι σε 2 μερεςΑλλα σιχαινομαι το γεγονος οτι επειδη δεν θα καταλαβουν ποτεπρεπει να τους αφησω πισωΤους ζηλευω αυτους που εχουν κανονικη οικογενειαΚαι με μισω που ειναι ετσι η δικη μουΕιναι παραλογο.. ειμαι μολις 19 κ συνεχως ψαχνω τροπουςγια να τα βρω μ εμενα, να κατανοω τα λαθη μου, να τα διορθωνω ......... κλπ κλπ ......Κι αυτοι τι; ΤιποταΠαντα εκει μενουμε.. κ παντα μονο εγω στεναχωριεμαι στο τελος..Και παντα ειμαι λαθος.. το μαυρο προβατο
 
 
 
 
Scroll to top icon