ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.6.2018 | 13:03

Αυτός που μιλάει βρίσκει τον μπελά του

Καλησπέρα και καλό μήνα! Ζω σε ένα μικρό επαρχιακό χωριό και έχω μια κόρη 8 ετών. Το παιδί για δεύτερη χρονιά συμμετέχει σε μια θεατρική ομάδα. Όμως έχουμε πρόβλημα με την δασκάλα (η οποία τους διδάσκει αμισθοι). Όσο πλησιάζει ο καιρός της παράστασης η δασκάλα βάζει περισσότερες πρόβες, χωρίς να υπολογίζει το πρόγραμμα κανενός, φωνάζει και μιλάει αγεναστατα στα παιδιά (τσακίσου και έλα), και καποιες φορές κάνει πρόβες σε ένα μέρος 10 χλμ μακριά από το χωριό που μένουμε (γιατί εκεί είναι το αμφιθέατρο που θα παίξουν). Μάλιστα τις δύο φορές που πήγαμε στο άλλο μέρος δεν μας ενημέρωσε για την ώρα που θα τελειώσουν. Όλοι οι γονείς είμαστε εκνευρισμενοι μαζί της αλλά κανείς μας δεν έχει το θάρρος να της μιλήσει. Θέλω πάρα πολύ να της μιλήσω αλλά φοβάμαι γιατί κατά την διάρκεια της χρονιάς που έκανα κάποια παράπονα δεν με υποστήριξε κανείς (ενώ όλοι συμφωνούσαν μαζί μου, τα είχαμε συζητήσει). Μπορεί μαλιστα να με κατηγορουσαν μαζί της ότι εγώ είμαι η τρελή. Υπομονή θα κάνω και του χρόνου δεν ξανά στέλνω το παιδί. Συγνώμη για το σεντόνι.
2
 
 
 
 
σχόλια
Kαι μονο που μιλαει στα παιδια σας ετσι, ηδη επρεπε να την ειχατε πιασει οι γονεις και να της τα ψαλλετε, εγω θα ημουν εξω φρενων μαζι της.Πιασ'την και μιλα της και μονη σου αν χρειαστει, μεχρι και αναφορα σηκωνει η συμπεριφορα της. Δεν εχει αυτη το πανω χερι, οι γονεις το εχετε.Αντε με την καθε βλαμμενη.
Αυτή την παράνοια με το τέλειο αποτέλεσμα δεν το μπορώ. Κατά βάση όμως για όλο το μαρτύριο φταίνε πολλοί γονείς και πολλοί εκπαιδευτικοί που όλο τους το μέλημα είναι να αποδείξουν και να επιδείξουν μέσω το άγχος περί αποτυχίας που προκαλούν στα παιδιά, πόσο ικανοί είναι. Αυτές οι γιορτές αντί να έχουν σαν κέντρο την χαρά και την απόλαυση του παιδιού καθώς θα είναι δημιουργικά, καταλήγουν ένα φιάσκο. Θυμάμαι στο δημοτικό να έχω άγχος γι' αυτές τις παραστάσεις ( που ήθελα να συμμετέχω μεν γιατί αλλιώς θα ένιωθα στην απέξω) αλλά με άγχωναν πολύ χωρίς να βρίζουν μεν οι δάσκαλοί μας αλλά μας κατηγοριοποιούσαν ανάλογα με το πόσο άξιους μας θεωρούσαν. Τα άτομα που πρέπει να βοηθήσουν ν' αναπτυχθούν και να εξελιχθούν με όμορφο τρόπο, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, κριτικάρουν άμεσα/έμμεσα/σιωπηλά/φωναχτά. Χαρούμενα παιδιά να θέλετε. Ρώτα το παιδί σου αν είναι χαρούμενο αλλά φρόντισε να μη σου πει αυτό που θες ν' ακούσεις και πράξε αναλόγως. Άσε τους άλλους να κουρεύονται, αλλά δεν θα είσαι απαθής για να μην βρεις κανέναν μπελά σε τέτοια ζητήματα. Ο μπελάς αν δεν αντιμετωπιστεί από σας δεν είναι εμφανές ότι πασσάρετε στα παιδιά; Υ.Γ. Κάντε ό,τι νομίζετε βεβαίως. Αυτή είναι μια προσωπική μου εκτίμηση και ξέρω ότι θεωρητικά όλα μοιάζουν βατά αλλά στην πράξη είναι δύσκολα.
Scroll to top icon