ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ξέρεις ότι θα παίξουν αυξήσεις εδώ και καιρό. Όταν ξέρεις ότι για τη δουλειά που κάνεις παίρνεις λίγα βάσει αγοράς. Όταν ξέρεις (αποδεδειγμενα) ότι συνάδελφος παίρνει αρκετά παραπάνω από σενα με παρόμοια τυπικά προσόντα. Και όταν στο τέλος ο διευθυντής σε παίρνει για να σου πει ότι θα πάρεις αύξηση μεν αλλά γενικώς πολύ πολύ μικρή (οριακά κοροϊδία). Το ξενερωμα μου και τα νεύρα μου σε άλλα επίπεδα. Ο μόνος λόγος που δεν φεύγω είναι γιατί είναι σχετικά χαλαρή δουλειά και υποτίθεται έχω κάποια σταθερότητα και ασφάλεια σε σχέση με μια καινούργια εταιρία που θα δουλεύω σίγουρα πολλές περισσότερες ώρες και σε πιο δύσκολο αντικείμενο χωρίς ιδιαίτερη ασφάλεια. Και δυστυχώς είμαι άτομο χωρίς ιδιαίτερη φιλοδοξία, θέλω να αμείβομαι καλά χωρίς να έχω πολλές πολλές ευθύνες. Ξερω ότι αυτό εδώ που είμαι μπορεί να γίνει και οταν το βλέπω να συμβαίνει σε συνάδελφο που απλά έχει καλύτερες σχέσεις με τους διευθυντες και τη σπρώχνουν πιο πολύ τρελαίνομαι. Το θέμα της έλλειψης φιλοδοξίας μου είναι άλλη κουβέντα. Θέλω ποιότητα ζωής χωρίς πολλές πολλές ευθύνες, θέλω να δουλεύω, να μαρεσει το αντικείμενο και να παίρνω καλά χρήματα χωρίς να είμαι απαραίτητα διευθύντρια. Έχω άδικο ρε γμτ;