ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι ένας συγκεκριμένος κύριος ο οποίος είναι μεγάλης ηλικίας και γυροφέρνει τις καλοκαιρινές νύχτες γύρω από το Σύνταγμα. Συνήθως είτε περιμένει στην αφετηρία του 040 είτε κοιμάται στη στάση του τραμ. Χαρακτηριστικό του είναι η μεγάλη καμπούρα και ότι φοράει ένα μαύρο σακάκι συνέχεια ακόμα και το καλοκαίρι, και κουβαλάει μια μικρή τσάντα του Public. Ο τύπος δεν είναι ζητιάνος γιατί ποτέ δεν τον έχω δει να ζητιανεύει, ούτε άστεγος (άστεγος με βαμμένο μαλλί; ), ούτε τρελός που θα μιλούσε μόνος του. Βασικά ποτέ δε τον έχω δει να μιλάει σε κανέναν, αλλά και ούτε κανέναν να πάει να του μιλήσει. Τον είχα βγάλει "βαμπίρ" γιατί και μοιάζει εμφανισιακά, αλλά και γιατί τριγυρνούσε τις νύχτες αμίλητος...και γιατί πίστευα ότι είναι όντως. Ε λέω, είναι σίγουρα βαμπίρ ο τύπος δεν παίζει. Έχουν περάσει μήνες από τότε που έχω να κατέβω Σύνταγμα, και χθες πέρασα από τον τρίτο όροφο του Public για να ξεκουραστώ από τον περίπατο μιας και εκεί είναι ελεύθερος χόρος. Και πετυχαίνω τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αυτή τη φορά μέρα μεσημέρι μέσα στον τρίτο όροφο του Public. Με έπιασε νευρικό γέλιο, όπως με έπιανε κάθε φορά που τον έβλεπα. Οπότε η θεωρία μου περί βαμπίρ δεν ισχύει, αφού τον πέτυχα μέρα.Όποιος έχει πάρει το 040 μετά τα μεσάνυχτα τους καλοκαιρινούς μήνες (χειμώνα δεν ξέρω τι γίνεται) σίγουρα θα τον έχει πετύχει στην Αφετηρία στην Φιλελλήνων, γιατί τον πετύχαινα σχεδόν πάντα προσωπικά και το έπαιρνα συχνά από τη Φιλελλήνων. Έχει τύχει να κάτσω και δίπλα του 2-3 φορές, χωρίς κανένα πρόβλημα, και για να κατέβω αναγκάστηκα να πηδήξω πάνω από το κάθισμα γιατί τον είχε πάρει ο ύπνος, και παρ'όλο που τον σκούνταγα δεν σηκωνόταν.