Το πρόβλημά σου δεν είναι ότι θα πάς διακοπές μόνη σου, το πρόβλημά σου είναι ότι θέλεις να έχεις σχέση και φίλους (κολλητούς) και δεν έχεις. Αν το αποδέχεσαι δεν είναι κακό (αλήθεια στο λέω), εσύ όμως δεν το αποδέχεσαι. Μόνη σου πρέπει να βρεις το «γιατί».
Η μέτρια (;)εμφάνιση ως δικαιολογία δεν ευσταθεί, αλλιώς διακοπές θα πήγαιναν μόνο οι όμορφοι /ες. Για δες λίγο γύρω σου τώρα που θα πας διακοπές, είναι έτσι;
Εγώ προσωπικά πάσχω από χαμηλή αυτοεκτίμηση (το δουλεύω). Πιστεύω ότι είμαι άσχημος και κουτός. Άνθρωποι σοβαροί, έξυπνοι, καλλιεργημένοι θέλουν να κάνουν παρέα μαζί μου, κουκλάρες δύο μέτρα, σαν τα κρύα τα νερά επιδιώκουν να συσχετιστούν μαζί μου και ξέρεις τι καταλαβαίνω μετά από όλα αυτά; Ότι είμαι άσχημος και κουτός. :)
Όμως τελικά κατάλαβα τι μου συμβαίνει. Δεν είναι ότι πραγματικά πιστεύω ότι είμαι άσχημος και κουτός, απλά καταβάθος με στενοχωρεί το γεγονός, ότι δεν είμαι τοοοσο όμορφός και τοοοοσο έξυπνος, που οι άλλοι να πρέπει να κάνουν τα πάντα σε κοινωνικές σχέσεις, φιλίες , έρωτες και εγώ να μην κουνάω καν το δακτυλάκι μου.
Ε, δεν πάει έτσι.
Τέλος προτείνω βιβλίο τσέπης διακοπών «Μη φοβάσαι τίποτα» του Δρ Πολ Χοκ (Στην σελίδα 20-21 αναφέρει περιπτώσεις σαν και την δική σου) , κόστος 5 Ευρώ. Αν δεν δεις βελτίωση στο να αλλάξεις κάποιες παγιωμένες συμπεριφορές και να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα, μερικές επισκέψεις στον ψυχολόγο δεν βλάπτουν.