ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι σε σχέση με ένα παιδί που για τους άλλους είναι τέλειο. Το καλύτερο παιδί. Αγαπητό με χιούμορ ,δουλειά πολλούς φίλους! Όταν όμως κλείνει η πόρτα του σπιτιού μας γίνεται άλλος άνθρωπος. Με υποτιμά , φωνάζει αν κάτι στο χώρο δεν του αρέσει, συνέχεια μιλά στους φίλους και μπορει να τον ρωτήσω κάτι και να μην απαντησει καν.. γενικά απαίσια συμπεριφορα. Δεν νιώθω ότι με σέβεται αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι με τις άλλες κοπέλες δεν ήταν έτσι. Τις έβαζε προτεραιότητα. Αυτό φοβάμαι τρόπον τινά. Ότι θα χωρίσουμε και θα βρει μια καπατσα να της κάνει τα χατίρια και να τη σέβεται.. εγώ είμαι καλή και ανεκτική σε όλα. πάντα κάνω λάθος πάντα είμαι "με παιδικό χαρακτηρα" όπως μου λέει και λοιπά. Νιώθω χάλια μαζί του αλλά ξέρω ότι θα βρεθεί μια και θα είναι όπως θα τον ήθελα εγώ.. παράλογη η σκέψη μου δεν ξέρω αλλά τι θέλουν και αυτοί; Μπερδεμα