ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι και εκείνες οι στιγμές που τη νύχτα σε αγκαλιάζει η μοναξιά, και τα προβλήματα σου βασανίζουν το μυαλό, και διέξοδο δεν μπορείς να βρεις! τελικά ίσως να άρχισα να γεμίζω την ζωή μου χρόνια (αν και μόλις 22) και να αδειάζω τα χρόνια μου από ζωή, προβλήματα προβλήματα προβλήματα και τελικά μένεις στους τέσσερις τοίχους του εγώ σου περιμένοντας την ελπίδα να έρθει να σε πιάσει από το χέρι και να σε βγάλει από το σκοτάδι των σκέψεων που σε τρώνε αργά και βασανιστικά.και αν δεν έρθει; τελικά γιατί γινέται πλεον αυτος ο αγώνας για επιβίωση στην ζωή και οχι για ευτυχία; ίσως φταις εσύ, ισως φταίνε οι αλλοι ισως φταινε και τα δυο...το μονο σιγουρο πως αν λυση δεν βρεθεί και συνεχίσεις ετσι αρχίζεις να κουράζεσαι να ζείς...και τοτέ είναι που αν σου τελείωσουν τα ψυχικά αποθέματα...αναμένεις το τέλος να έρθει και αυτο ειναι που σε τρομάζει!