8 κινηματογραφικές σκηνές με ζυμαρικά που μας ανοίγουν την όρεξη

8 κινηματογραφικές σκηνές με ζυμαρικά που μας ανοίγουν την όρεξη Facebook Twitter
Lady and the Tramp: O έναστρος ουρανός και η μελωδία του «Bella Note» φτιάχνουν ατμόσφαιρα και όλα οδηγούν σε ένα από τα ωραιότερα κλεμμένα φιλιά του σινεμά – δυστυχώς, αυτά συμβαίνουν μόνο στο σινεμά.
0

Κινέζικα εστιατόρια θα βρεις πολλά, έστω και με τις γεύσεις προσαρμοσμένες για τον ελληνικό ουρανίσκο. Ινδικά επίσης. Στις αρχές της περασμένης δεκαετίας είχαμε μια μίνι άνθιση και σε ταϋλανδέζικα. Αν είσαι εραστής της γαστρονομίας, θα μπορέσεις να βρεις ένα μέρος για να απολαύσεις κάθε πιθανή κι απίθανη κουζίνα του κόσμου, αρκεί να το ψάξεις λίγο.

Για μία δεν θα χρειαστεί να ψάξεις ιδιαίτερα κι αυτή είναι η ιταλική. Διείσδυση σαν εκείνη της ιταλικής κουζίνας δεν πέτυχε καμία άλλη στο ελληνικό διαιτολόγιο. Θες η γειτνίαση, θες τα παρεμφερή υλικά, τρώμε (και) σαν Ιταλοί. Αυτός που ξέρει ένα καλό ιταλικό εστιατόριο γίνεται ο δημοφιλέστερος συνάδελφος στον εργασιακό χώρο, ενώ τα επονομαζόμενα μακαρόνια «με κόκκινη σάλτσα» είναι η σπεσιαλιτέ χιλιάδων φοιτητών – οι πιο μερακλήδες τα φτιάχνουν με κέτσαπ.

Με αφορμή την αυριανή (17/1) Διεθνή Μέρα Ιταλικής Κουζίνας συγκεντρώσαμε κινηματογραφικές σκηνές όπου πρωταγωνιστεί η βασική πρώτη ύλη της ιταλικής κουζίνας, τα ζυμαρικά.

Lady and the Tramp (1955)

των Κ. Τζερόνιμι, Γ. Τζάκσον και Χ. Λασκ

Εκκίνηση με τη χαρακτηριστικότερη κινηματογραφική σκηνή μακαρονοφαγίας. Έπειτα από την πρώτη περιήγηση της Λαίδης στον πραγματικό κόσμο, έξω από την ασφάλεια της κατοικίας της, οι δύο τετράποδοι πρωταγωνιστές καταλήγουν στον ακάλυπτο χώρο της trattoria του Τόνι. Οι δύο μάγειρες τους σερβίρουν μια πεντανόστιμη σπαγγέτι με κεφτεδάκια, ο έναστρος ουρανός και η μελωδία του «Bella Note» φτιάχνουν ατμόσφαιρα και όλα οδηγούν σε ένα από τα ωραιότερα κλεμμένα φιλιά του σινεμά – δυστυχώς, αυτά συμβαίνουν μόνο στο σινεμά, τρώω μακαρόνια τριανταπέντε χρόνια και δεν μου έχει συμβεί ποτέ.

 

The Apartment (1960)

του Μπίλι Γουάιλντερ

Στη θρυλική Γκαρσονιέρα του Μπίλι Γουάιλντερ ο Τζακ Λέμον αναλαμβάνει την περίθαλψη της ερωτοχτυπημένης Σίρλεϊ ΜακΛέιν που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει στο διαμέρισμά του λόγω ερωτικής απογοήτευσης για το αφεντικό της Φρεντ ΜακΜάρεϊ. Και ποιος ο καλύτερος τρόπος για να φροντίσεις κάποιον από το να του μαγειρέψεις μια λαχταριστή μακαρονάδα; Με τον Τζακ Λέμον σεφ η διαδικασία προετοιμασίας του γεύματος γίνεται μια ξεχωριστή απόλαυση από μόνη της, αρκεί να δεις τον ευφάνταστο τρόπο που σουρώνει τα μακαρόνια – ενδεικτική κι ενδεδειγμένη χρήση για ένα αντικείμενο που βρίσκεται σε αρκετά σπίτια, μα σπάνια χρησιμοποιείται.

  

Τhe Godfather (1972)

του Φράνσις Φορντ Κόπολα

Στην οπερατική δημιουργία του Κόπολα, ο Μάικλ Κορλεόνε βρίσκεται μαζί με άλλα μέλη της φαμίλιας Κορλεόνε σε κρησφύγετο, όταν ο Κλεμέντζα του δείχνει τη μυστική του συνταγή για να κάνει σάλτσα για τη μακαρονάδα. Όπως του λέει, «μπορεί κάποια μέρα να χρειάζεται να μαγειρέψεις για 20 άνδρες». Γνωρίζοντας τι συμβαίνει στη συνέχεια στην ταινία, η ατάκα αυτή είναι προοικονομία, γνωρίζοντας την κατάληξη του Μάικλ στον Νονό ΙΙ (1974), γίνεται τραγική ειρωνεία. Για τον Κόπολα, πάντως, ήταν απλά μια καλή συνταγή. Όπως ανέφερε σκωπτικά ο ίδιος «ήθελα να βάλω μια καλή συνταγή μαγειρικής μέσα στην ταινία, έτσι ώστε στην περίπτωση που αποτύχει παταγωδώς, να έχει μείνει τουλάχιστον μια καλή συνταγή στο κοινό».

 

Ο Παλαβός Κόσμος του Θανάση (1979)

του Ντίνου Κατσουρίδη

Ο Βέγγος, ίσως ο μοναδικός Έλληνας κωμικός που αντιλαμβανόταν τι συνιστά ένα κινηματογραφικό gag, στήριξε την καριέρα του στην περσόνα του φτωχοδιάβολου, στον οποίο θα βρούμε όλοι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Στις συνεργασίες του με τον Ντίνο Κατσουρίδη η περσόνα του εντάσσεται σε διαφορετικό φιλμικό πλαίσιο από το σύνηθες, όπως σε αυτήν εδώ τη σατιρική ανθολογία, όπου συναντούμε και το σκετς με τον εύγλωττο τίτλο «Η Μακαρονάδα». Ο πεινασμένος ανθρωπάκος του Βέγγου βρίσκεται τυχαία σε στούντιο για διαφήμιση ζυμαρικών κι εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να φάει, σύντομα όμως θα μπουχτίσει από τα μακαρόνια – όπως κι ο «καταναλωτής» από τη διαφημιστική ομοβροντία.

 

Mostly Martha (2001)

της Σάντρα Μέντελμπεκ

Το τρυφερό γερμανικό φιλμ Mostly Martha, που έγινε και αμερικανικό ριμέικ με τον τίτλο No Reservations, είναι ένα crowdpleaser που έχει ξεχαστεί – βγήκε και πριν από την έκρηξη γαστρονομικών τηλεοπτικών εκπομπών. Εκεί η Μαρτίνα Γκέντεκ, πέντε χρόνια πριν από τις Ζωές των Άλλων (2006), υποδύεται μια μονομανή σεφ που καλείται να ενδιαφερθεί για κάποιον άλλο όταν η αδερφή της σκοτώνεται, αφήνοντας πίσω την οκτάχρονη κόρη της, Λίνα. Η μικρή Λίνα δυσκολεύεται να διαχειριστεί την απώλεια της μητέρας της και, μεταξύ άλλων, αρνείται να φάει. Για το τελευταίο το μόνο που χρειαζόταν ήταν η προετοιμασία της κατάλληλης pasta και λίγη αντίστροφη ψυχολογία, όπως διαπιστώνουμε σε αυτή την εξαιρετικά χαριτωμένη σκηνή.

 

Elf (2003)

του Τζον Φαβρό

Στο Ξωτικό των Χριστουγέννων, από τις συμπαθέστερες προσθήκες στον χριστουγεννιάτικο φιλμικό κανόνα εντός του 21ου αιώνα, ο Γουίλ Φέρελ υποδύεται έναν άνθρωπο που μεγάλωσε με τα ξωτικά του Άγιου Βασίλη στον Βόρειο Πόλο κι επιστρέφει στους ανθρώπους για να βρει τον πραγματικό του πατέρα. Λόγω μιας δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, με την οποία μεγάλωσε, όταν δοκιμάζει σπαγγέτι, δεν βρίσκει αρκετά γλυκό το πιάτο κι έτσι αποφασίζει να το διορθώσει με τις κατάλληλες προσθήκες. Η συνέχεια επί της οθόνης – και, ναι, ο Φέρελ έφαγε κανονικά αυτό το πράγμα.

 

Chef (2014)

του Τζον Φαβρό

Δεύτερη παρουσία του σκηνοθέτη Τζον Φαβρό στην παρούσα λίστα, θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για κινηματογραφικός pasta king. Στην ημιαυτοβιογραφικής ιδιοσυγκρασίας και ανάλαφρων διαθέσεων κομεντί του ο Φαβρό υποδύεται έναν σεφ πολυτελούς εστιατορίου που έλαβε δυσμενή κριτική από τον διασημότερο κριτικό εστιατορίου. Η Σκάρλετ Γιόχανσον σπεύδει να τον βοηθήσει να πνίξει τον καημό του κι έτσι ακολουθεί μια σκηνή όπου τα προκαταρκτικά συμπίπτουν με την παρασκευή μιας μακαρονάδας aglio e oglio. Απόδειξη ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι (της Σκάρλετ Γιόχανσον).

 

The Killing of a Sacred Deer (2017)

του Γιώργου Λάνθιμου

Στη σύγχρονη τραγωδία του Γιώργου Λάνθιμου και του Ευθύμη Φιλίππου το όργανο της νέμεσης, ο νεαρός υιός ενός ασθενή που εγχείρησε ο χειρούργος Κόλιν Φάρελ κι απεβίωσε πάνω στο χειρουργείο, εξαπολύει κατάρα στα νεότερα μέλη της οικογένειας Φάρελ. Στη σκηνή που παραθέτουμε ο νεαρός – αποκάλυψη ο Βρετανός Μπάρι Κέγκαν– συνεχίζει να επιτίθεται στις εύθραυστες οικογενειακές ισορροπίες, διασαφηνίζει τι ενοχλεί περισσότερο έναν θεό της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ παράλληλα τρώει με απάθεια τη μακαρονάδα του. Παρακολουθείς τη σκηνή και νιώθεις ότι η βία θα ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή και υπό μία έννοια ξεσπά – είναι ο τρόπος που ο Κέγκαν χρησιμοποιεί το πιρούνι, ο τρόπος που τοποθετεί σαν ζώο την τροφή στο στόμα, στέκοντας αδιάφορος μπρος στη βουβή ικεσία και την εύλογη οργή της Κίντμαν.

 
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ