26.11.2016 | 01:26
Βασικά
Η Αθήνα μοιάζει όμορφη τις νύχτες. Ήσυχα κοιμάται σε λέξεις που δεν είπαμε.Είναι Παρασκευή. Κι είσαι μόνος με τη στάχτη ενός τσιγάρου.Κοιτάζεις από το παράθυρο τα φώτα της πόλης, ξεχασμένα σε σκέψεις άγνωστων περαστικών.Δεν σε ξέρω μα κάποτε σε συνάντησα τυχαία σε κάποιο δρόμο.Κι είχαμε κι οι δυο έγνοιες πολλές, προβλήματα να πολεμήσουμε, εχθρούς να αντιμετωπίσουμε. Χαθήκαμε μου λες κι ας μην ψάξαμε ποτέ να βρούμε ο ένας των άλλον. Στην αποξένωσή μας όμως σ'ένιωσα κι ας μην το κατάλαβες ποτέ. Ήμουν εκεί. Πίσω από το παράθυρο και σε περίμενα να 'ρθεις. Παρασκευή βράδυ. Και σβήνω μόνος σαν τη στάχτη τ' αποτσίγαρου.
