ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κανείς δε με θέλει για παρέα. Δε ξέρω τί τους έκανα. Επειδή δεν πήγα τις προάλλες; Τώρα που έκανα και φατσοβιβλίο, ποιά η δικαιολογία τους; Δε νομίζω ότι έχουν. Γενικά , δε ξέρω γιατί, αλλά έχω τον ανθρωποδιώχτη...προφανώς! Και εκεί που πίστευα ότι οι φίλες μου-παρέες μου ή όπως θες πες , πες και άτομα που ξέρω χρόνια, θα θέλαν να'ρθουν να με βρούν στην Α. Έστω για να ρθουν να δούν την Α και γω θα δικαιολογούσα στον εαυτό μου ότι έρχονται για'μενα. Τώρα oi δικαιολογίες που τριγυρνάνε στο μυαλό μου είναι " ίσως λόγω κορρονοιου , ποιός κάνει έστω και μικρά ταξίδια;", "ισως πολύ γεμάτα προγράμματα και χωρίς χρόνο να πάρουν άδεια από τις δουλειές"," ίσως no money,no honey". Μέσα μου ένα κομμάτι , πιστεύει πως όλα αυτά είνα αλήθεια. Ένα άλλο όμως λέει πως απλά δεν είμαι τόσο σημαντική, πως ακόμη και όταν είμαι στη Θ. το παρακηνυγάω και κανείς δε θέλει τόσο πολύ την παρέα μου. Γενικά πέρα από το Μ. , που και για αυτό δεν είμαστε σίγουροι, είπαμε ανθρωποδιώχτης γαρ, κανείς άλλος δε θέλει να είναι πραγματικά μαζί μου. Δεν έχει ανάγκη την παρέα μου. Προσπαθώ πολύ να δεθώ, να κάνω παρέες, αλλά μάλλον δεν είμαι ενδιαφέρουσα, βασικά παίζει να είμαι απωθητική. Νομιζω κάνω λάθη, Σ υνέχεια με τους ανθρώπους. Είμαι και γω ένα λάθος. Θέλω να μείνω μόνη μου, κάποιες φορές ή αναγκάζομαι από τις συνθήκες. Και εκεί που νομίζεις ότι μπορείς να τα έχεις όλα και να είνα καλά, τελικά δε γίνεται. Γιατί, ποιά είσαι εσύ; εσύ Α.΄; που θα έχεις και φίλους και σχέση και δουλειά και μεταπτυχιακό ταυτόχρονα; Ποιά; Όχι, όχι όχι , όλα αυτά είναι too much, για σενα, ας βγάλουμε το ένα. Βασικά ας μη κοροίδευόμαστε, αυτό το ένα δεν υπήρχε πάντα. Ποτέ δε τα κατάφερνες με τις φιλίες. Πάντα έμενες μόνη. Στο τέλος ήταν σα να το επέλεγες. Αφού, δε μπορούσες να είσαι με αυτούς που θες, ας μην ήσουν με κανένα. Πάντα επέλεγες αυτό που θές. Ποιό το παράπονο τώρα; Στο δρόμο , μπερδεύτηκες λιγάκι και για το τί θές. Πάντα ο εαυτός σου, δεν ήταν αρκετά καλός. Αυτό σκεφτόσουν. Σου ήταν πολύ δύσκολο να μιλάς με τον καθένα.. Πού ήταν τότε ένας Κοινωνικός Λειτουργός για'σένα; Να παρατηρήσει ότι ήσουν στη γωνιά της τάξης. Ότι δεν είχες παρέες. Ότι μόνο να κάνεις τα μαθήματα σου και να είσαι τουλάχιστον το καλό κορίτσι ,σε κράταγε, για να καμαρώνουν οι γονείς σου. Πού ήταν τότε ένας Κοινωνικός Λειτουργός να σου διαβάσει παραμύθια να ταυτιστείς; Να σου πεί τι να κάνεις καλύτερα για να έχεις φίλους σου.Γι' αυτό πρέπει να γίνεις καλή Κοινωνική Λειτουργός. Γι'αυτό το παιδί που είναι μπερδεμένο και κάθεται μόνο, γιατί δεν του έχουν μάθει να είναι θαρραλέο, να μιλάει, να μην το καταπίνει η ντροπή του. Για αυτό το παιδί που η λεκτική κακοποίηση των γονιων του, του καταστρέφει την κοινωνική του ένταξη. Για αυτο το παιδί που αξίζει την προσοχή όλων και των συνομιλήκων του, ωστέ να μην καταλήγει ως ενήλικο να προσπαθεί να καλύψει όλα τα χρόνια που έκανε πίσω στις φιλίες γιατί δεν ένιωθε αρκετά σημαντικό για να βρίσκεται στη ζωή του καθενός. Για αυτό το παιδί και για κάθε παιδί που αξίζει να τα έχει όλα και σε ισορροπία όταν θα γίνει ενήλικο, και φίλους, και σχέση, και δουλειά και μεταπτυχιακό! Πρέπει να γίνεις καλή, η καλύτερη για όλα τα παιδιά!