ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έγραψα, έσβησα, ξαναέγραψα...τα λόγια μου δεν χωράνε στο κουτάκι εδω...Ίσως ο τίτλος συνοψίζει καλύτερα όσα θα μπορούσα να γράψω... για κάποιο λόγο αποξενωθηκα από τους φίλους, παραιτήθηκα από τις σχέσεις γιατί βαρέθηκα να παίρνω μόνο απογοητεύσεις και να αμφισβητω τον εαυτό μου...Δεν νομίζω πως μου δοθηκε αγάπη ερωτικά ως τώρα... είμαι 23 και δεν έχω μπορέσει να κάνω κανονικη σχέση στην ζωή μου... ταυτόχρονα οι περισσότεροι φίλοι μου συγκατοικουν με τις σχέσεις τους ή περνάνε πολύ χρόνο μαζι, κάνουν ταξίδια πάνε για φαγητό...Εγώ εδώ, να νιώθω πως πρέπει να παλέψω για το μέλλον μου, να πάρω το πτυχίο με άριστα μπας και πάρω υποτροφία για μεταπτυχιακό, μήπως και βγάλω κάτι από το τίποτα που ως τώρα έχω...Περνάω με χαρτζιλίκι από τους γονείς, 2 πενηνταευρα τον μήνα... Η όρεξη για πολλά χάθηκε.Από την μία νιώθω πως τα καταφέρνω σ αυτό που κάνω, απ η άλλη ξέρω πως στον τομέα μου είναι υπερβολικά δύσκολο να βρω αργότερα δουλειά... δεν ξέρω προς τα που να κινηθώ οπότε απλά προσπαθώ...Ζω; δεν ξέρω.Κάποιες φορές μου φαίνεται ανούσιο να ήμουν πχ σε ένα κλαμπ και να χόρευα, να φλερταρα με όποιον να είναι ή από η άλλη να είχα σχέση και να εξαρτομουν από κάποιον...Αλλά κάποιες ώρες θα ήθελα τόσο μια αγκαλιά...μια ξεγνοιαστη βόλτα που εχω περίπου 2 χρόνια να απολαύσω...να φάω παγωτό ξαπλωμένος χάμω έξω κοιτοντας τα αστέρια...να γράψω ξανά ποιήματα όπως τότε που είχα ερωτευτεί...και να γελάω, να νιώθω χαλαρός και ελεύθερος χωρίς άγχοι και ανησυχίες...Προς το παρόν μιλάω εδώ, μόνος και ας με ακούτε...αυτή είναι η παρέα μου για απόψε.