ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου λείπεις. Και ας είσαι δίπλα μου κάθε μέρα. Μου λείπει το άγγιγμα σου, το οτι με κοιτούσες μες στα μάτια και χαμογελούσες. Και όμως δεν μετανιώνω. Έπρεπε να το μάθεις. Και ας μην νιώθεις τίποτα για εμένα. Πως έπεσα τόσο έξω; Πως αφέθηκα τόσο πολύ; Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Όλα αυτά που ένιωσα ήταν στο μυαλό μου; Τίποτα δεν συνεβαινε στην πραγματικότητα; Μήπως άρχισα να τρελαίνομαι; Εγώ; Που αναλύω τα πάντα σύμφωνα με την λογική; Πως το έπαθα αυτό; Δεν μπορεί να έπεσα τόσο έξω. Αλλά και γιατί να πεις ψέμματα; Δεν υπάρχει λόγος. Τι είναι πραγματικό και τι όχι; Έχει στο κατω κάτω σημασία; Αφου δεν με θες τίποτα δεν έχει σημασία.Μακάρι να έλεγες κάτι. Να μου εξηγούσες. Το καταλαβαίνω οτι δεν ενδιαφέρεσαι. Δεν είμαι άλλωστε και κάτι ιδιαίτερο. Αλλά θα ήξερα αν τρελαίνομαι ή όχι! Και το μυαλό μου είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Πρέπει να ξέρω.Και στο κάτω κάτω καλύτερα έτσι. Κάτι τόσο μεγάλο καλύτερα να μην το ζεις. Γιατί στο τέλος θα σε καταστρέψει. Όπως στις ταινίες που τόσο σου αρέσουν.