Φιλικο μου ζευγαρι αρχισε να συζει στους 3 μηνες, παντρευτηκε στους11 και τωρα 10 σχεδον χρονια μετα εχουν 3 παιδια και ειναι οπως τον πρωτο καιρο.Οταν ρωτησα διστακτικα αλλα με γνησια απορια τη φιλη μου( εγω εκεινη ειχα φιλη εξαρχης, οποτε και το 'θαρρος/δικαιωμα' να απευθυνω ερωτηση) αν δεν την φαινονται πολυ γρηγορα ολα αυτα..αν δεν την τρομαζει η ταχυτητα που παιρνονται οι αποφασεια και γινονται τα βηματα μου απαντησε απλα οτι δε χρειαστηκε να σκεφτει 2η φορα τπτ γτ ενιωσε ασφαλης με αυτο τον ανθρωπο και ετοιμη να προχωρησει μαζι του.Ο χρονος τη δικαιωνει πανηγυρικα!Τι θελω να πω..Αν δε νιωθεις ετοιμη..εξηγησε το του και φρεναρε το ρυθμο ωστε να βιωνετε και να απολαμβανετε ταυτοχρονα την εξελιξη της σχεσης σας.Αν παλι νιωθεις ετοιμη αλλα εχεις μια μικρη φωνουλα που παλευεις να αγνοησεις αλλα συνεχιζει να σου τριβελιζει το κεφαλι οτι ειναι πολυ καλο για να ειναι αληθινο...πατα mute και ζηστο.Κανεις δεν μπορει να σου δωσει εγγυησεις, ουτε εσυ στον εαυτο σου, οτι ολα θα ειναι παντα τελεια, κανεις δεν μπορει να σου πει αν πληγωθεις ή βρεις την ευτυχια με αυτον τον ανθρωπο.Οπως και να'χει...μη φρεναρεις τον εαυτο σου και ζηστο. :)
27.6.2016 | 13:57
βιασυνη. .
Εχω γνωρισει κάποιον εδω κ 2 μηνες εχουμε σχεση δηλαδή απο την πρωτη στιγμη περα απο τι ηταν πολυ ενθουσιασμενος μαζι μου αμεσως εκανε σχεδια γ το μελλον αυτη η βιασυνη όμως με τρομαζει, ειναι φυσιολογικη?
1