6.9.2013 | 20:19
Βλακεία;
Με προσέλαβαν, εκεί που δεν το περίμενα, σε μια πολλά υποσχόμενη δουλειά από την άποψη του αντικειμένου και των αποδοχών (ως επιστημονικό σύμβουλο τμήματος). Οι συνάδελφοί μου είναι άψογοι, οι χώροι με αισθητική, η εταιρεία πολύ γνωστή και ο κύκλος των συναλλασσόμενων μαζί της γεμάτος ευκαιρίες. Ωστόσο, μετά από ένα τρίμηνο και ενώ οι αποδοχές ήταν πέρα από κάθε προσδοκία, όλα ξέφτισαν. Αποδείχτηκε ότι αυτό που ήθελαν οι εργοδότες μου ήταν ένας ακόμα απλός υπάλληλος γραφείου. Δεν έχω καμία ουσιαστική αρμοδιότητα, η υπερσυγκεντρωτική "μανούλα" διευθύντρια υποκαθιστά τους πάντες και αποφασίζει μέχρι και για το χρώμα του ...χαρτιού υγείας της επιχείρησης. Αρχικά νόμιζα ότι ήμουν υπό δοκιμή, ώσπου να με εμπιστευτούν, αλλά επιβεβαίωσα ότι δεν ήταν έτσι.Προσπάθησα να υπενθυμίσω την ιδιότητα υπό την οποία με προσέλαβαν, αλλά εκτός από "κατανόηση" η συμπεριφορά τους δεν άλλαξε. Έτσι, απασχολούμαι με τα καθημερινά μικροπράγματα του γραφείου.Αυτό που σταδιακά βγήκε εκτός ελέγχου ήταν η προσπάθεια της "μανούλας" που λεγαμε να πατρονάρει τις όποιες επαγγελματικές πρωτοβουλίες προσπαθώ να πάρω.Ακόμα δε μπόρεσα να διαβλέψω για ποιο λόγο το κάνει αυτό. Ρώτησα ανοιχτά γιατί απολαμβάνω ενός ακατανόητου καθεστώτος όπου λαμβάνω έναν παχυλό μισθό υπό τον όρο να ΜΗΝ ασκώ κανένα από τα καθήκοντα της θέσης μου! Η απάντηση ήταν ότι είχαν "άλλα, μεγάλα σχέδια για μένα" και ότι ήμουν πολύ μικρή ακόμα, "με τον καιρό, θα μάθω".Αισθανομαι ότι η δουλειά αυτή μου φέρνει κατάθλιψη αλλά πληρώνομαι και οι καιροί είναι δύσκολοι. Θα 'ήθελα να παραιτηθώ, αλλά φοβάμαι ότι αυτό, όπως όλοι μου επισημαίνουν, "είναι βλακεία".Τι να κάνωωωωωωωωωωωωωωωωωωω;