ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάλι εδώ, δεν άλλαξαν πολλά από την τελευταία φορά που εξομολογήθηκα στη lifo.Νόμιζα ότι στο λύκειο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, αλλά ακόμη νοίωθω μόνος, ακόμη δεν έχω αυτοπεποίθηση με τους ανθρώπους γενικότερα, και πως να έχω αφού είμαι άσχημος , απαίσιος , ντροπαλός, δεν έχω στυλ και άλλα πολλά και διάφορα , αλλά κυρίως είμαι κακάσχημος ρε γαμώτο. Δεν είναι καμιά αποκάλυψη , το ξέρω εδώ και χρόνια, αλλά τώρα που για πρώτη φορά θέλω κάποια τόσο πολύ, δεν το αντέχω.Δεν καταλαβαίνω γιατί μόνο αν είσαι ψηλός και αδύνατος θα δεχτεί να σου μιλήσει φυσιολογικά μια κοπέλα. Και μπορεί αυτή να είναι διαφορετική αλλά σιγά μην ασχοληθεί μαζί μου, αφού δεν ξέρει καν οτι υπάρχω.Και τι να κάνω, να πάω έτσι στο άκυρο και να της πω " Το ξέρω εμαι άσχημος αλλά κάνε μια καλή πράξη να σώσεις την ψυχή σου";Και σε ποιόν να τα πω όλα αυτά; Αφού δεν έχιω φίλους πραγματικούς μόνο παρέες..Το μόνο που βρήκαν να μου πουν κάποιοι από τη παρέα ήταν να ξεκινήσω γυμναστήριο. Ένας μου δωσε και κάτι σκουπ για να δοκιμάσω. Μήπως το να γίνω ντούκι είναι τελικά η λύση;Για τον χαρακτήρα μου δεν θέλω να μιλήσω, γιατί πιστεύω οτι στις μέρες μας δεν παίζει ρόλο... Η εμφάνιση μετράει, το στυλ και τα λεφτά που επίσης δεν έχω...