ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα και καλή χρονιά.Εχω μια κολλητή φίλη με την οποια εχουμε μεγαλωσει μαζί και ειμαστε 17 χρονων και οι δυο.Αυτη τη χρονια θα κλεισουμε τα 18.Η οικογενεια της φιλης μου ειναι πολυ ιδιαιτερη και πολυ "ανοιχτομυαλη"Οι γονεις της εχουν χωρισει επειδη ερωτευτηκαν αλλα ατομα ,αλλα οι σχεσεις μεταξυ τους ειναι φιλικες και δεν τσακωνονται ποτε.Η φιλη μου εδω και ενα χρονο ομως αποφασισε να φυγει απο το σχολειο και να συζησει με το αγορι της,το οποιο τον γνωριζει πολλα χρονια, και εγω επισης, και ειναι πολυ καλο παιδι.Αρχικα δε συμφωνησα με αυτη την αποφαση , και δε με ενοιαζε καθολου το τι θα πει ο κοσμος για εκεινη , απλα εγω προσωπικα θελω για τη φιλη μου να φτασει σε μια ηλικια 50+ χρονων και να μην εχει μετανιωσει για κατι που εκανε στα 17 της.Δειχνει να το θελει πολυ κι οι γονεις της δεν εχουν καμια αντιρρηση.Καταφερα να το αποδεχτω ολο αυτο μεσα μου και ολα πηγαιναν μια χαρα.Μεχρι που μια μερα η φιλη μου ,μου ανακοινωσε οτι με το αγορι της ειχαν αρχισει να προσπαθουν για να κανουν παιδι απο την στιγμη που μετακομισαν.Μου ηρθε τοσο ξαφνικο.Αρχισαν να προσπαθουν για παιδι απο τοσο μικροι; εκεινη την ημερα ψιλο - τσακωθηκαμε.Μιλησα με την μητερα της και μου ειπε να αφησω τη φιλη μου να κανει ο, τι αγαπα εκεινη και πως ξερει τι ειναι το καλυτερο για τον εαυτο της.Και αυτο μας φερνει στο τωρα.Μιλησαμε πριν λιγες μερες και μου ειπε πως ειναι χαλια ψυχολογικα πλεον , γιατι ενω ειναι στην εφηβεια και ειναι οι ορμονες της στο ζενιθ , ακομα δεν εχουν καταφερει να πιασουν παιδι και οτι φοβαται μηπως δεν μπορει να κανει παιδια.Εγω θυμωσα γιατι ακομα δεν μπορω ν δεχτω οτι θελει να κανει παιδι αλλα λυγισα οταν αρχισε να κλαιει.Πως να συμπεριφερθω;Και επισης γιατι πιστευετε πως δεν εχει καταφερει ακομα να γινει συλληψη ; γνωριζω πως αυτα χρειαζονται χρονο ,αλλα ειναι και οι 2 πολυ νεοι και οι ορμονες τους ειναι εκτοξευμενες! Δεν παιζει ρολο αυτο; ειναι πολυς ενας χρονος;;Τι να της πω για να την βοηθησω;Ευχαριστω εκ των προτερων.