ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα, θα ήθελα την άποψη των ανδρών σχετικά με αυτό που μου συμβαίνει. Μένω εξωτερικό, και ως γνωστό η συμβίωση με άλλους είναι συνηθισμένη. Εγώ εδώ και ένα χρόνο έχω μετακομίσει σε ένα σπίτι με αγνώστους (άντρες και γυναίκες). Όταν μετακόμισα είχαμε ξεκινήσει να έχουμε όλοι μια πολύ καλή φιλική σχέση και περνούσαμε χρόνο μαζί. Μετά από κάποιες εβδομάδες ήταν εμφανές ότι εγώ (27) και ο ένας συγκάτοικος μου (31) είχαμε μια πολύ καλή χημεία.Αυτός συγχρόνως ήτανε ήδη σε σχέση 1 χρόνο με μια κοπέλα απο τη δουλειά του, απο την οποία όμως πάντα κρατούσε μια απόσταση - την έφερνε στο σπίτι μόνο για να περνάνε κάποια βράδυα μαζί. Εγώ όταν κατάλαβα τι γινόταν και ενώ είχε ήση αρχίσει να μου αρέσει αυτός, αποφάσισα να κρατήσω αποστάσεις γιατί δε μου αρέσει να μπλέκομαι σε τέτοιες καταστάσεις. Αυτός όταν ένιωσε οτι είχα απομακρυνθεί άρχισε να με ρωτάει γιατί εχω απομακρυνθεί και γιατί δεν είμαστε όπως πριν κλπ και εγώ του έλεγα οτι λόγω έλλειψης χρόνου, κούρασης κλπ απλά δε γινόταν. Συνέχισε καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου να προσπαθεί να είναι φιλικός, να με προσεγγίζει με πολύ διακριτικό και σωστό τρόπο για να είμαι ειλικρινής και να προσπαθεί να κρατήσουμε μια πιο φιλική σχέση παρά τη τυπική της απλής συγκατοίκησης. Πριν 3 μήνες, ξαναείρθαμε πιο κοντά λόγω του οτι ο ένας απο τους άλλους συγκατοίκους που είχα πολύ καλή σχέση μαζί του μετακόμισε και είχα μείνει λίγο μόνη. Πριν 1 μήνα, ο συγκάτοικός μου μου έιχε πει οτι χώρισε με τη κοπέλα που ήταν για 2 χρόνια μαζί πλέον και οτι αυτή είχε μετακομίσει σε άλλη χώρα και του πρότεινε να πάει μαζί της γιατί αυτή είναι ερωτευμένη μαζί του. Όταν τον ρώτησα τι ένιωθε αυτός, μου είπε οτι πρωτον δεν πιστεύει στην αγάπη αλλά και οτι το θέμα ήταν οτι το περισσότερο χρόνο που ήταν μαζί είχαν θέματα γιατί αυτή ήθελε να είναι συνέχεια μαζί και οτι δεν του έβγαινε κάτι πιο φυσικό μαζί της. Φύγαμε και οι δυο για διακοπές και όταν επιστρέψαμε μου είπε οτι αποφάσισε να μετακομίσει μαζι της γιατι βαρέθηκε εδώ. Μέσα σε αυτό το διάστημα όμως, έχουμε έρθει πολύ κοντά (σταθερή εγώ στο να μη κάνω σεξ μαζί του όσο αυτός είναι μπλεγμένος με άλλη), περνάμε πολύ χρόνο μαζί και επιζειτά ο ένας τη παρέα του άλλου γιατί η αλήθεια είναι οτι απολαμβάνουμε πολύ να περνάμε χρόνο μαζί. Κάναμε πιο στενή παρέα και όταν του έιπα οτι καλό θα ήταν να κρατήσουμε μια απόσταση για να μην συνηθίσουμε και μετά αυτός να φύγει και μείνω πάλι μόνη μου, μου είπε ότι δεν κάνουμε κάτι κακό - απλά είμαστε δυο άνθρωποι που περνάμε καλά μαζί. Προχθές με ρώτησε ευθέως αν θα κοιμόμουν ποτέ μαζί του. Έχω μπερδευτεί λίγο, γιατί σαν γυναίκα που είμαι κάθομαι και τα υπερ-αναλύω όλα, γι'αυτό θα ήθελα να ακούσω την απλή ανδρική λογική για το τι λένε αυτά που κάνει και αυτά που λέει.