ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βράδια σαν και το αποψινό,συλλογίζομαι τι εστί ύπαρξις.Τι είναι αυτό που τρέφει το "είναι" μας.Τι σε φτάνει πιο κοντά στην αλήθεια σου.Είναι η εσωτερική επιβεβαίωση όταν ξεπερνάς τον εαυτό σου;Είναι μήπως ο αγώνας μέχρι εκεί και ότι αψήφησες όλους τους δειλούς;Ή μήπως η αποδοχή να είσαι αυτός που είσαι;Δίχως δεύτερες σκέψεις και πισωγυρίσματα.Ατόφια ύλη και υπόσταση.Πάθος που γίνεται έμπνευση.Μόνο πάθος.Μόνο έμπνευση.Αλλιώς τίποτα.Όχι μετριοσύνη.Τα μάτια σου να σπινθηρίζουν στην θέα της μούσας σου.Τώρα ο κόσμος σου απέκτησε κέντρο και βαρύτητα ξανά.Είναι πηγή απόλαυσης..ηδονής..ζωής.Με έναν νέο σύμμαχο ταξίδεψε τον κόσμο,εκεί έξω από το μίζερο κουτί που κρυβόσουν.Από φόβο μην και τυχόν..Βγες,ξεζούμισε τον καρπό της ζωής.Γλύψε τα δάχτυλα σου,σταγόνα να μην κυλήσει χαμένη.Όπως η ζητιάνα εκλιπαρεί για το κομμάτι ψωμί,έτσι και εσύ ζητιάνεψε για την ζωή σου,την ύπαρξη σου.Αλλιώς χαμένος στο πλήθος είσαι και εσύ,χαμένη στις σκέψεις είμαι και εγώ.