ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την άνοιξη που μάς πέρασε, τον κοιτούσα που κοιμόταν και σκεφτόμουν "Αυτό ήταν που ήθελα. Κάποιος μού έστειλε αυτόν τον άγγελο εδώ για να αποζημιωθώ για τα κλάμματα στα μαξιλάρια και τα μοναχικά βράδια. Είμαι ευτυχισμένη" .Τώρα περνάει από δίπλα μου και δεν λέει ούτε γεια.Και αναρωτιέμαι αν είμαι κάτι που δεν θέλει να θυμάται.Ξέρω πως είναι εξίσου ξεροκέφαλος με εμένα και δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω,δεν ελπίζω. Απλά, πώς αλλάζουν όλα τόσο γρήγορα ρε γαμώτο?Δεν ξέρω αν θέλω άλλη μια τέτοια σχέση.Δεν ξέρω τί θέλω.Ένα φιλικό γεια θέλω για να καταλάβω ότι δεν ήμουν μια χαζή που δενόταν μόνη της σε αυτή τη σχέση. Αυτό.Πέρασε, το ξεπεράσαμε,αλλά μην το ξεφτιλίζουμε..βραδινά παραληρρήματα ουφ