14.4.2015 | 00:14
Το βραδυ της Αναστασης
μπηκα στην εκκλησία και αναψα δυο κεράκια. Ενα για μενα και ένα για σένα. Ευχήθηκα να εισαι καλά όπου και να είσαι, σε συγχωρεσα μεσα μου για τον ψυχικό πόνο που μου προκάλεσες και ευχήθηκα να έχεις πάντα υγεία. Οταν τα φωτα στην εκλλησια εσβησαν για να βγει ο ιερεας να δωσει το φως στους χριστιανους, αρχισα να κλαιω. Κανενας δεν με ειδε. Ολοι φορουσαν τα γιορτινα τους, όλοι ηταν χαρουμενοι και εγω δακρυζα. Γιατι αυτο το πάσχα σε ήθελα μαζι μου. Μα εσυ διαλεξες να εισαι χωρια μου... Χριστος Ανέστη!
