ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις γύρισα σπίτι χορτασμένη από τα φιλιά και τη σαγήνη του,έγινα μάρτυρας ενός αποτρόπαιου σκηνικού:Στον παγωμένο πάγκο της κουζίνας,η κερασένια μαρμελάδα με το σκούρο επιβλητικό της χρώμα,φλέρταρε με το φρέσκο κεικ της μητέρας που στεκόταν απέναντι.Μάλιστα ήταν τόσο καλοστημλενη η συνομωσία που το συμβάν ερέθισε τους γευστικούς μου κάλυκες υπενθυμίζοντάς μου κάτι απο τον λαίμαργο μου εαυτό..Χωρίς δεύτερη σκέψη,αρπάζω ένα πιάτο από τη συλλογή της μάνας κόβω ένα μεγάλο κομμάτι κεικ και η μυρωδιά του φρέσκου βουτύρου αντήχησε σε όλο το σπίτι.Ανοίγω το χρωματιστό βάζο και βουτάω μια κουταλιά από τη μαρμελάδα που ανυπομονούσε να κάνει έρωτα με το κεικ.Την απλώνω με μεγάλη προσήλωση καθώς είχε μια τοσο κλασσική υφή που θύμιζε παιδικούς περιπάτους στο φρεσκοβρεγμένο χώμα με διάσπαρτα φύλλα που το φθινόπωρο είχε παρασύρει μακριά από το δέντρο..Η μαρμελάδα πασάλειψε μονομιάς το γλυκό,δίνοντάς του μια όψη γιορτινή σαν τότε που στολίζαμε το δέντρο,τέλη Νοέμβρη και τσακωνόμασταν για το που θα βάλουμε τις μπάλες.Θυμάσαι?..Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ιδανικό που η δέσμευση με τον οισοφάγο ήταν μονόδρομος.Ο βραδινός πειρασμός καταβροχθήστηκε σε χρόνο dt αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά την κοιλιόδουλη φύση μου και την ματαιότητα αυτής της περιγραφής.ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ....