ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ιστορία μου έχει ως εξής: πριν 2 χρόνια στο φροντιστήριο την ώρα που διάβαζα φωναχτά ένα κείμενο μου κόπηκε η ανάσα, κάπως κόμπιασα δηλαδή και από τότε μου έμεινε αυτό το άγχος και απέφευγα πάντα να διαβάσω μέσα στην τάξη ή μπροστά σε άλλους φωναχτά. Πριν έναν μήνα έπρεπε να πάω κάτι χαρτιά σε ένα γραφείο (εξυπηρέτηση στη γειτόνισσα μου) και ενώ δεν είχα κανένα άγχος και χωρίς να σκέφτομαι τίποτα την ώρα που πήγα να της μιλήσω κοκκίνισα, τα έχασα, μου κόπηκε πάλι η ανάσα και η φωνή μου άρχισε να τρέμει και από τότε μου έμεινε αυτή η φοβία ότι αν μιλήσω σε κάποιο άτομο που δεν ξέρω θα μου συμβεί το ίδιο. Δε ξέρω τι να κάνω, έχω αρχίσει και ανησυχώ, δε θέλω να συνεχιστεί αυτό αλλά αισθάνομαι πως δεν το ελέγχω εκείνη τη στιγμή. Γενικά, είμαι κοινωνική, ξέρω πολύ κόσμο, δεν είχα ποτέ τέτοιο θέμα, φοβάμαι πως αν αυτό συνεχιστεί θα επηρεάσει τη ζωή μου αρνητικά. Βίκυ