ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όσες φορές με έχει πλησιάσει τοξικομανής είναι γιατί χρειάζεται χρήματα τα οποία δεν θέλω να δώσω (μόνο παλιά στην Ομονοια ένας απεξαρτημένος-νομίζω-με είχε πείσει να αγοράσω κάτι καρτούλες). Ποτέ δε συνέβη κανένα ευτράπελο. Σήμερα όμως έγινε κάτι παρόμοιο, είδα κάποιον που μου φάνηκε τοξικομανής,φτιαγμένος ή απλά πολύ μεθυσμένος και καθως ήμουν σε φάση αφηρημάδας προσπαθώντας να απαντήσω σε ένα sms (και σε μια περιοχή που δεν πολυφανταζόμουν ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο) πετάγεται μπορστά μου -κυριολεκτικά-και ένιωσα έντονο φόβο (ναι πείτε οτι έχω ρατσισμό, ότι είμαι τέρας, ότι,ότι, ότι )και με το που με πλησιάζει λέει να σου κάνω μια ερώτηση ψιλοτρεκλίζοντας και προσπαθούσα να τον αποφύγω (άλλες φορές πχ που μου ζητάνε άμεσα λεφτά δεν έχω νιώσει έτσι, δεν πολυκοιτάζω -όχι από υπεροψια αλλά απο φόβο-και λέω Δεν έχω και δεν με έχει πιεσει κανείς) αλλά ήμουν σίγουρη ότι θα ζητήσει λεφτά και έκανα μια αυτόματη κίνηση παράκαμψης χωρίς να το πολυσκεφτώ (κάτι αντίστοιχο όταν πχ μου δίνουν φυλλάδια και δε θέλω να πάρω κλπ)και σε μια στάση λεωφορείου που δυστυχώς ήμουν μόνη έρχεται και εκείνος και αρχίζει Αντε γαμήσου μαλακισμένη πουτάνα π...ς γέννα και μη με κοιτάς έτσι καριόλα και άλλα και άλλα και άλλα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι λεφτά ή κάτι παρόμοιο ήθελε να ζητήσει αλλά μετά σκέφτηκα ότι έκανα μαλακία επειδή εκείνη την ώρα σκεφτόμουν δικά μου και ήμουν στον κόσμο μου και ίσως τον προσέβαλα και ότι μπορεί μια στο εκατομμύριο να θέλει κάτι άλλο αλλά ο άνθρωπος τρέκλιζε και τί να κάνω ρε παιδιά φοβήθηκα. Δεν ήξερα τί να κάνω γιατί έβλεπα ότι μπορούσε να γίνει βίαιος, πριν αρχίζει να με στολίζει μου είχε πει Δε μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση; Τί είμαι εγώ ένα αρχ...έχω;(αυτό μου είπε παιδιά)και του λέω (ειχα δει οτι φτάνει στο απροχώρητο) "Δεν κατάλαβα ότι ήθελες να με ρωτήσεις κάτι. Τι θέλεις να με ρωτήσεις;" αλλά αυτός ήδη είχε φτιαχτεί ασχημα και άρχισε τα παραπάνω οπότε ελλειψει πεζών κλπ και ενώ αυτός έβριζε έβριζε και έβλεπα ότι ότι και να έλεγα θα έκανε τα πράγματα χειρότερα φεύγω απο τη στάση και να τον ακούω ναι φύγε π...., τρέξε κ..., και όλα τα κοσμητικά δεν κοίταξα πίσω ξανά και περπατησα τεσσρις στάσεις με τα πόδια αν περνούσε ταξι θα επαιρνα αλλά αυτός ήταν εκεί και έβριζε και δεν ξέρω τί θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά ίσως ξύπνησα μέσα του κάποια απόρριψη που είχε βιώσει λόγω ρατσισμού αλλά δεν ήταν τέτοιες οι προθέσεις μου.Μετά από όλα αυτά είδα για άλλη μια φορά οτι ουσιες, αλκοολ κλπ κάνουν τον άνθρωπο ζώο και κανείς δε φταίει να είναι σε έναν δημόσιο χώρο και να παρενοχλείται έστω και από ένα "αρρωστο" άτομο.Γιατί αν το πάμε έτσι δεν ξέρει κανείς τί εμπειρίες έχω και εγώ στη ζωή μου, μπορεί να με είχαν κλέψε/βιάσει ή δεν ξέρω εγω τί άλλο και θα ήμουν δικαιολογημένη να βλέπω άντρα στο ένα μέτρο και να κόβω λάσπη Και σας διαβεβαιώ ότι αν δεν λειτουργούσε αυτό το σήμα κινδύνου μεσα μου(καχυποψια, προκαταληψη αλλά και ΦΟΒΟΣ ΦΟΒΟΣ) φυσικά θα του απαντούσα. Αλλά από ότι κατάλαβα δικαίως φοβήθηκα. Να χαίρεται λοιπόν που εγώ αυτό το σημερινό δε θα το ξεχάσω ποτε στη ζωή μου.