15.3.2013 | 23:14
Βρίστε με να μην κάνω καμιά μλκια...
Αδέρφια ΣΟΣ. Τον χώρισα επιτέλους μετά από 15 μήνες. Μου τα είχε κάνει τσουρέκια. Πιο ανασφαλής, πεθαίνεις. Ανώριμος, υπεραναλυτικός με τα ΠΑΝΤΑ, δύσκολος μέχρι εκεί που δεν παίρνει και υστερικός. Τα φταίω κι εγώ βέβαια που έδινα ευκαιρίες, έτσι είναι, η εξάρτηση είναι εξαρτησιογόνος... Τέλος πάντων, τον χώρισα. Του τα εξήγησα, του τα ξεκαθάρισα, αν κάτσει να τα βρει με τον εαυτό του μπράβο, αν δεν κάτσει, κακό δικό του. Αλλά μου λείπει ενίοτε (όχι αφόρητα, απλά που και που κοιτάζω το τηλέφωνο και σκέφτομαι, να τον πάρω, να δω αν είναι καλά και ναι, το ξέρω ότι είναι εγωιστικό, καλά θα κάνω να κάτσω στα αυγά μου και να τον αφήσω ήσυχο να το ξεπεράσει κι αυτός). Στην αρχή μετά το χωρισμό το έκανα και καταλήγαμε να του ξαναεξηγώ γιατί τον χώρισα για 1000η φορά. Τέλος πάντων, επειδή ξανακοιτάω το τηλέφωνο σαν ηλίθια,βρίστε με μην κάνω καμιά μλκια.
