7.7.2016 | 04:13
βσηδξψ
Εχω μια φιλη που την ξέρω 10 χρονια, απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου δηλαδη.. Τωρα τελευταία αναθεωρω τα σχολικα μου χρονια γιατι μολις τελειωσαν και βλεπω οτι αυτη η φιλη ειναι η αιτία για την οποία δεν ειχα ποτε κανεναν αλλο φιλο, δεν μιλουσα σε κανέναν για να μην θυμωσει, και αλλα πολλα.. Με κατεκρινε συνεχεια και ειναι παρα πολυ πεισματαρα. Εγω φευγω για εξωτερικο σε εναν μηνα και νιώθω ότι θέλω επιτελους να ελευθερωθω απο την σχεση μου μαζι της αλλα χωρίς να την πληγωσω.. Εννοω να γινει εμμεσα. Αυτη τωρα μου μιλαει απαίσια επειδη φευγω και δεν καταλαβαινει ότι και για μενα ειναι δυσκολο. Κλαιω 3 μερες συνεχομενα γιατι μετανιωνω για τα παντα. Που ζουσα για αυτην και οχι για εμενα. Που ειχα πειστει οτι χωρις αυτη δεν ειμαι τιποτα. αλλα πιστευω οτι θα μου λειψει γιατι για καποιον περιεργο λογο την αγαπω και την εχω σαν αδεφη μου. Συγνωμη για το κειμενο ειναι 04:10 το πρωι και λογικα δεν θα βγαζει νοημα οταν το δω αυριο... Αλλα τι να κανω?? Νιωθω πληγωμενη και κατηγορω τον εαυτο μου για ΟΛΑ. Β.17
