ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.6.2016 | 13:01

Βυθισμενη στο χαος της δειλιας και του δειληματος.

Παιδία sos. Θελω συμβουλες! Λοιπον ακουστε πως εχει η κατάσταση. Εγω γενικα ειμαι αρκετα εσωστρεφης και δυσκολα εμπιστευομαι. Εχω μια φιλη, αλλα τον τελευταιο καιρο για καποιους λογους δεν την αισθανομαι πλεον φιλη μου. Εντωμεταξυ εδω και ενα χρονο εχω γνωρισει δυο παιδια, τα οποια τα πηγαινω τρελα, ταιριαζουμε, αλλα δεν εχω καταφερει να ανοιχτω ακομα πληρως σε αυτους. Η συμπαθεια πιστευω ειναι ( ή ηταν; :( ) αμοιβεα. Η σχεση μας προχωρουσε όλο και πιο πολύ με αργα, αλλα σταθερα βηματα, ετσι οπως πρεπει να χτιζονται οι φιλιες. Πριν λιγες μερες κανονιζαμε να βγουμε, αλλα εδω και δυο μερες δεν μιλαμε καν και αποφευγουμε να κοιταχτουμε στα ματια. Χωρις λογο και ξαφνικα! Αν και υποψιαζομαι οτι καποιος εχει βαλει λογια συν του οτι εχω καταλαβει οτι αντιπαθουν τη φιλη μου. Πιστευω οτι κατι εχει παιχτει. Δεν ειναι οτι ειχαμε στενη επαφη, αλλα ειχαμε αμοιβεα εκτιμηση, συμπαθεια, σεβασμο. Τωρα αισθανομαι οτι ολα αυτα εξανεμιστηκαν.Μα δεν αλλαζουν ετσι οι σχεσεις, μεσα σε δυο μερες! Θελω να τους ρωτησω τι παιζει, αλλα απο την αλλη σκεφτομαι οτι ισως εγω να τους αγαπαω τοσο πολυ ενω εκεινοι απλα να με συμπαθουν. Οποτε νιωθω οτι δεν εχω το δικαιωμα να τους "ζητησω τα ρεστα". Αφηστε που φοβαμαι μην παρεξηγηθουν οι προθεσεις μου ( Ξερετε ερωτας και τετοια). Τι να κανω; Να παρω εγω πρωτοβουλια να κανονισω την εξοδο; Να περιμενω μεχρι καποιο γεγονος να μας δωσει την αφορμη να μιλησουμε; Δεν ξερω... Ειναι κι αλλοι παραγοντες που περιπλεκουν την κατασταση, αλλα νομιζω οτι καποιος κακοπροαιρετος εχει μεσολαβησει. Συγγνωμη που τα γραφω καπως μπερδεμενα, αλλα κι εγω ετσι αισθανομαι αυτην τη στιγμη. ΧΑΟΣ. Σπανια βρισκω ανθρωπους που αγαπω. Δεν θελω να τους χασω, αλλα ουτε και να πληγωθω. Μηπως όμως ειναι στο μυαλο μου...Δυσκολο, γιατι κι αυτοι τις τελευταιες μερες ειναι καπως στεναχωρημενοι ή προβληματισμενοι. Μηπως παλι ειναι τυχαιο; Who knows? Please πειτε τη γνωμη σας!
1
 
 
 
 
σχόλια
Θεωρώ ότι καλό είναι να τους ρωτήσεις τι συμβαίνει στα ίσια. Μη φτιάχνεις σενάρια με το μυαλό σου. Και αν είσαι καθαρά φιλική απέναντι τους δεν νομίζω ότι θα σε παρεξηγήσουν.
Scroll to top icon