10.4.2014 | 02:37
Checkmate
Μου λείπεις κι ας παραπλανώ τη σκέψη μου, με δεύτερες σκέψεις κι ας γεμίζω όσο μπορώ την καθημερινότητά μου κι ας μη σου μιλώ πια, γιατί δεν ήσουν εντάξει απέναντί μου.Αλλά πόσο μου λείπει η φωνή σου, το χαμόγελό σου ή αίσθηση να είσαι δίπλα μου, πόσο θα ήθελα να σε αγκαλιάσω σφιχτά μια φορά ακόμα, ήταν λίγες. Πόσο βασανίζει μερικές φορές το μυαλό μου η σκέψη για όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε και δεν έγιναν. Καληνύχτα Δημήτρη.
