ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Well, τα δυο τελευταία χρονια απλα περιμένω... Τον "κολλητό" μου να ξυπνήσει. Τον πληγωσα λέγοντας του οχι γιατι είχα σοβαρά οικογενειακά προβλήματα, κατι που εκείνος ποτε δεν κατάλαβε. Τον πλήγωσε πολύ. Πέρασαν 6 μήνες και βρήκε κοπέλα με την οποία χώρισε μετα απο 2χρονια. Στο ενδιάμεσο τα προβλήματα που αντιμετώπιζα εγιναν χειρότερα μέχρι που απλα σταμάτησαν να υπάρχουν (μη ρωτησετε γιατι ούτε εγώ κατάλαβα..), επίσης του έστειλα ειναι δυσελιδο σε μέγεθος μήνυμα που του τα εξηγούσα όλα όσα είχαν γίνει και κατέληξα οτι μετα απο 4 χρονιας κολλητης φιλίας μου ειχε δώσει πολλά να θυμάμαι για αυτο δεν μπορούσα να τον βγάλω και απο το κεφάλι. Τον αγαπούσα και τον αγαπώ ακομα. Έχασα 9 κιλά και ας ήμουν 55, ο ύπνος ελαττώθηκε και η όρεξη μου εξαφανίστηκε. Εκείνος όμως ποτε δεν τα έμαθε. Είχαμε πει οτι όταν χωριζε να βρισκόμασταν που σημαίνει οτι όλο και κάτι θα γινόταν, έφυγε για μια αποστολή με την ομάδα του στην οποία ακόμα ειναι. Χθες όμως έμαθα έκανε κάτι με μια άλλη και χάθηκα. Χαλάλι του αν ήταν όμορφη αλλα η κοπελα δεν βλέπεται και είναι κρίμα.. Τι να κάνω? Με ήθελε και του είπα όχι και ας εκαιγα για πάρτι του, τον θέλω τωρα ακομα πιο πολύ καθώς του το έχω πει και είναι δύσκολος με το πρόσχημα ότι δεν θα αντέξει και άλλη απόρριψη μου. Να περιμένω να γυρίσει απο την αποστολή και να προσπαθήσω για αυτό που θέλω ή να το αφήσω να το διαγράψει ο χρόνος μετα απο το καιρό και αν ασχοληθεί εκείνος καλώς?