ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσο πιο εύκολη και χωρίς νεύρα θα ήταν η καθημερινοτητα αν δεν χωνοταν στη ζωή μας οι κάφροι -κράχτες. Άνθρωποι χωρίς ουσιαστική ζωή, που προτιμούν να μειώσουν τους άλλους για να νιώσουν εκείνοι καλύτερα. Τετριμμένο θέμα θα μου πείτε. Αλλά πάντα επίκαιρο. Μου αρέσει να διαβάζω εξομολογησεις και παρατηρώ συχνά την ύπαρξη του καφρου κραχτη. Άνθρωποι για τους οποίους η λέξη σεβασμός είναι άγνωστη. Η στοιχειώδης ευγένεια επίσης.Το είδος τους δεν εκλειπει ποτέ. Είναι οι ίδιοι που βάζουν στο στόχαστρο τα ήσυχα παιδιά στο σχολείο και τα ποδοπατανε με λεκτικη βία καθημερινά, παίρνοντας τους όλη την ενέργεια, όλη τη διάθεση για ζωή, όλη τη χαρά της παιδικής ψυχουλας τους, και αφήνοντας τα με δακρυσμένα ματια και με θλίψη που θα τους συντροφεύει μια ζωή.Χοντρή -ε, γκει, κοκαλιάρα, σπυριαρη, ηλιθια -ε... Και πολλά άλλα κοσμητικα επίθετα που φτύνουν με μίσος στα μουτρα των άλλων. Και τώρα, πίσω από μια οθόνη, συνεχίζουν την ίδια νοοτροπία. Κράζουν κράζουν κράζουν... Πετάνε καφριλες χωρίς ποτέ στη ζωή τους να μπουν στη διαδικασία να σκεφτούν τι κάνουν. Χωρίς να σκεφτούν ότι πληγώνουν κάποιον. Πίσω από μια οθόνη, όλοι το παίζουν μάγκες.Με ποιο δικαίωμα ρε καφρε διαλύεις τη ζωή του άλλου;; Για κοιταξου στον καθρέφτη. Πες μου, είσαι τέλειος; Είσαι τέλειος εσύ που κρίνεις τον άλλον για την οποια εμφάνιση του; Και αν είσαι, κοιταξου λίγο μέσα σου. Μήπως η ψυχή σου αρχίζει και γίνεται βούρκος; Μήπως βρίσκεις παραπάνω ευχαρίστηση όταν την λες συνέχεια στους άλλους, από το να πεις μια καλή κουβέντα ή να κάνεις μια καλή πράξη που θα χαρίσει χαμόγελα; Γιατί τα γράφω όλα αυτά... Γιατι βαρέθηκα να βλέπω παιδιά στο σχολείο, από τον παιδικό σταθμό ακόμα να υποφέρουν λόγω bullying. Βαρέθηκα και πονάει η ψυχή μου να ακούω για αυτοκτονίες που προκλήθηκαν από εκφοβισμο. Σιχάθηκα να βλέπω το cyber bullying να ανθίζει. Κάντε κατι. Οι γονείς, δώστε παιδεία στα παιδιά σας. Σας μιλάω σαν το παιδί που ήμουν κάποτε, και σαν παιδαγωγός προσχολικής ηλικίας που είμαι τώρα. Αλλά πάνω από όλα σαν άνθρωπος που βρέθηκε κάποτε στο στόχαστρο και πάλεψε με τους εκφοβιστες και νίκησε μόνο με λίγα σημάδια στη ψυχή του παραπάνω. Όσοι έχετε κάποιο φίλο ή φίλη που περνάει κάτι τέτοιο, μη διστάσετε να βοηθήσετε όπως μπορείτε. Όσοι είστε κάφροι... Απλά θυμηθείτε τον βασικό κανόνα. Μην κάνετε ο,τι δεν θέλετε να σας κάνουν.Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη για τη προηγούμενη μισή εξομολόγηση, αλλά το κινητό μου πήρε πρωτοβουλία να καταχωρίσει το κείμενο πριν το τελειώσω. Καλημέρα σε όλους.