ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα ειχαμε 2 χρονια και τον τελευταιο χρονο μεναμε μαζι, ακομα μενουμε δηλαδη μεχρι να βρω αλλο σπιτι. Ψαχνω αλλα στη χωρα που ειμαι ειναι δυσκολο να μετακομισω αμεσως, θελει μια διαδικασια. Ωστοσο πανω στην απογοητευση μου και στον πονο μου αρχισα το dating ωστε να ξεχαστω.Και ναι, μετα απο 2 χρονια εκτος του σπορ, βγηκα αρκετα, με διαφορετικα ατομα, ενδιαφεροντα στα οποια υπο οποιαδηποτε αλλη συνθηκη θα εδινα μια ευκαιρια. Μα ελα που ομως καθε φορα που γυρναω σπιτι και τον βλεπω ολα διαγραφονται. Οσο κι αν δε θελω να ειμαι μαζι του, οσο κι αν με εχει πληγωσει τοσο πολυ που δε θα ξαναγυρνουσα σε αυτη τη σχεση, οσο κι αν εχασα τον εαυτο μου, τα ενδιαφεροντα μου, τους φιλους μου, καθε φορα που βγαινω με καποιον, δεν μπορω να διανοηθω πως θα καταληξω σπιτι τους, να κανω κατι παραπανω. Προσπαθωντας να βρω τον εαυτο μου τον χανω ολο και πιο πολυ κανοντας σπασμωδικες κινησεις. Σημερα αποφασισα πως θα δωσω ενα τελος σε ολα αυτα, θα μεινω μονη μου και θα προσπαθησω να σταθω στα ποδια μου. Δεν ειναι και τοσο δυσκολο. Οσο για τον ερωτα, θα ερθει σιγουρα καποια στιγμη, την καταλληλη στιγμη και με το καταλληλο ατομο. Καποιο ατομο που δε θα το συγκρινω μαζι του, που δε θα με νοιαζει αν το μαγαζι που καθομαστε ηταν ενα απο τα αγαπημενα του, που δε θα τον βλεπω σε καθε γωνια.Ειναι δυσκολο αλλα θα γινει με τον καιρο, αποδεχομαι την προκληση και ελπιζω στο μελλον. Τωρα πια ξερω.