17.6.2015 | 16:59
day after day
[αρχή μηνύματος γκρίνιας]μοναξιά, μαλακία, προσπάθεια, να ξεπερνάς τα όρια σου, αντοχές, προσαρμογή, φτώχια, σκατά, αυτό είναι η ζωή, ένας συνεχής αγώνας, το καταλάβαμε, αλλά δεν θα χανόταν ο κόσμος να έκανε και κανένα διάλλειμα πιο συχνά, να παίρναμε μια ανάσα, μια αγκαλιά, λίγη ψυχική ξεκούραση, μερικές μέρες διακοπές δίπλα σε αγαπημένο σώμα... ναι, εντάξει, έχω ζήσει και όμορφα, δεν γκρινιάζω, αμάν, τα κυνήγησα, τα βίωσα, προέκυψαν, παράφοροι έρωτες, τρελή καύλα, πίστη στον εαυτό μου, μαγεία, γοητευτικά μεθύσια, καμιά συναυλία, πλήρωση μέσα απ' την τέχνη, μια δυο συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους, ωραία δε λέω... και έχω και δυο τρεις ανθρώπους να με εκτιμούν και να λέμε μια κουβέντα. αλλά τα βράδια είναι άδεια. και δεν θα κάνω ποτέ εγγόνια για να τους λέω πως έζησα! γαμώτο, θέλω να ζήσω πριν πεθάνω. θέλω λίγη ισορροπία, όχι συνέχεια κούραση. και θέλω να εμπιστευτώ ξανά. όταν κάποιος λέει σε θέλω, να το δείχνει με πράξεις, κι όταν κάποιος λέει πορτοκάλι να μην εννοεί μήλο... άντε καλά, θα κάνω λίγο κουράγιο ακόμα. τι να κάνω; να δούμε τι θα καταλάβω! [τέλος μηνύματος γκρίνιας]