21.4.2013 | 23:31
Δε γυρίζω πίσω μα σε φέρνω μαζί μου -11-
Ήξερα και ξέρω πότε να σωπαίνω και πότε να αποχωρώ. Κι ας αποχωρώ πάντα πριν το σφύριγμα της λήξης, κι ας μοιάζει το φευγιό μου με βιασύνη. Εγώ ξέρω πως δεν είναι.Είναι ένστικτο.Φεύγω πριν μέσα στη βουή των άσχημων λόγων ξεχάσω το γιατί έμενα τόσον καιρό. Κι όχι για να μην χαλάσω τις αναμνήσεις μου για το μέλλον, αλλά για να μην χαλάσω το κριτήριο που έχω για τους ανθρώπους.Κι όταν μοιάζει να την πάτησα με κάποιον άνθρωπο, έτσι μοιάζει σε σένα. Μέσα μου ξέρω γιατί συναναστράφηκα μαζί του, γιατί ανέχτηκα και γιατί συγχώρεσα. Έτσι ξέρω και γιατί εν τέλει αποχώρησα.Δεν είναι τα πράγματα ορισμένα γύρω μας. Εμείς τα ορίζουμε κάθε φορά που έχουμε την ανασφάλεια στο τιμόνι. Και βάζουμε ετικέτες και ημερομηνίες λήξης, μπας και χαλάσει μια σχέση και δεν την έχουμε φάει με το κουτάλι...Τώρα που έρχεται όμως η επόμενη επιλογή μου να με συναντήσει, δεν θα βάλω ετικέτα ούτε ημερομηνία λήξης...Και δε θα βιαστώ να την καταναλώσω, ούτε να τη ζήσω.Θα βάλω ένα πρόχειρο και καθαρό ρούχο, δυο σανδάλια και έναν αέρα στα μαλλιά και θα επιβιβαστώ στο όχημα που μου φέρνει...