ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό συμβαίνει ειδή ξέρεις υποσυνείδητα πως τους πιο κοντινούς ανθρώπους δεν τους χάνεις εύκολα και αφήνεις πιο εύκολα να σε παρασύρει ο θυμός και τα νεύρα ενώ με τους φίλους υπάρχει πάντα η αβεβαιότητα και το ρίσκο "και αν με αντιπαθήσουν για αυτό που θα πω;" οπότε εύκολα υψώνεις την άμυνά σου. Το έκανα κεγώ αυτό παλιά οπότε ξέρω πως νιώθεις. 3 tips που με βοήθησαν και ενδεχομένως να βοηθήσουν και εσένα: 1) Γράψου σε κάποιο άθλημα ή γυμναστήριο για να εξωτερικεύεις την συσσωρευμένη σου οργή που σιγά σιγά μαζεύεται στη μέρα και όταν πηγαίνεις εκεί να ξεδίνεις, γυμνάσου/παίξε σαν να ελευθερώνεις όλη σου την αρνητική ενέργεια που συγκράτησες τις ώρες που μεσολάβησαν από την τελευταία φορά που πήγες στο γυμναστήριο ή στο άθλημα, βλέπε το δηλαδή και ως εκγύμναση αλλά και ως μορφή ψυχοθεραπείας. Αν δεν έχεις χρήματα για γυμναστήριο ή άθλημα, μπορείς να πηγαίνεις για περπάτημα μερικά χιλιόμετρα κάθε φορά που συμβαίνει κάτι και νιώθεις την ανάγκη να ηρεμήσεις, άκου την αγαπημένη σου μουσική με τα ακουστικά ενώ περπατάς και αν υπάρχει εκεί που βρίσκεσαι κάποια θέα με θάλασσα, άσε το βλέμμα σου να χαθεί στην απεραντοσύνη του γαλάζιου και παρατήρησε τα κύματα πως το ένα διαδέχεται το άλλο, χωρίς σταματημό, και σκέψου πόσο μικρά και ασήμαντα φαίνονται όλα τα ανθρώπινα σε σχέση με το αιώνιο της μητέρας φύσης. Αν δεν έχει θάλασσα εκεί που βρίσκεσαι, μπορείς να κάνεις το ίδιο με τα σύννεφα και τον ουρανό. Αυτό επειδή όταν σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο, όλα τα προσωπικά προβλήματά μας φαντάζουν προβληματάκια συγκριτικά με το μέγεθος του σύμπαντος στο οποίο μέσα υπάρχουμε και εμείς. 2) Αγόρασε ένα μπαλάκι antistress (κατά προτίμηση σε ένα χρώμα το οποίο σε ηρεμεί) και έχε το συνέχεια μαζί σου. Όποτε νιώσεις την έκρηξη οργής να σε κατακλύψει, πίεζέ το ενώ σκέφτεσαι ταυτόχρονα τον στίχο από ένα τραγούδι που σε κάνει να θέλεις να το τραγουδήσεις. Ο συνδυασμός αυτών των 2 σε βοηθάει να ξεχαστείς από την στιγμή που σε αναστάτωσε. Αν μπορείς να μετακινηθείς σε κάποιο άλλο δωμάτιο ή χώρο από αυτό στο οποίο βρίσκεται ο συγγενής σου που πρόκειται να του πεις κάτι που ίσως να το μετανιώσεις μετά, ακόμα καλύτερα, κάντο. Πες μία δικαιολογίτσα και απλά φύγε, δώσε τόπο στην οργή για 2-3 λεπτά. 3) Πάρε ένα τετράδιο, ένα μολύβι και μία σβήστρα. Κάθε φορά που θα νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις κάπως απότομα στον συγγενή σου, γράψε στο τετράδιο ό,τι θα του έλεγες. Γράψτο όσο πιο ελεύθερα μπορείς, άμα σου βγει να γράψεις και βρισιές ακόμα, κάντο. Και μετά διάβασέ το 3 φορές και σβήστο. Να βγει από μέσα σου Επίσης, έχε υπόψιν σου πως η διαφορά ηλικίας, το χάσμα γενεών, ο διαφορετικός τρόπος που μεγάλωσε ο άλλος, το τι εμπειρίες έχει προσκομίσει από την ζωή του/της και γενικά τι πέρασε, δημιουργούν μία φυσιολογική έλλειψη πλήρους κατανόησης. Αλλιώς είναι να είσαι ας πούμε 20 χρονών και να πεις το x πράμα (ό,τι και αν είναι αυτό) σε μία συνομήλικη φίλη ή φίλο σου, και αλλιώς να πεις το ίδιο x πράμα σε έναν συγγενή που είναι 40 χρονών. Οπότε δοκίμασε να τροποποιείς αυτό που πρόκειται να πεις ώστε να το καταλάβει καλύτερα έτσι ώστε να περάσεις το μήνυμα που θέλεις χωρίς απαραίτητα να περιέχει λέξεις που εσύ θεωρείς εντάξει. Και ένα "ρε" π.χ. μπορεί κάποιος να το παρεξηγήσει και να το εκλάβει ως έλλειψη σεβασμού ή αγένεια.