ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί, δες θες να περπατήσουμε μαζί στους δρόμους της Αθήνας, στο κέντρο, παραλιακά; Να σου δείξω τα αγαπημένα μου μέρη, να μου πεις για τα αγαπημένα σου πράγματα, μ' αυτά τα μάτια που λαμπυρίζουν όταν μιλάς γι' αυτά. Να με ρωτήσεις αυτές τις ερωτήσεις τις περίεργες που μόνο εσύ κάνεις. Να σου απαντήσω σοβαρά ακόμα κι αν ξέρω ότι η ερώτησή σου είναι γελοία. Να με αφήνεις άφωνη μερικές φορές, να νιώθεις αμηχανία όταν σε κοιτάω.Να σε φωνάξω με το παρατσούκλι σου. Να γελάσουμε πολύ. Να γελάσουμε μαζί. Να ονειρευτούμε το μέλλον, να φανταστούμε τους εαυτούς μας ευτυχισμένους. Να σου δείξω τ' άστρα, να μου μιλήσεις για εκείνη τη φορά που κάτι σε πλήγωσε. Να με κοιτάξεις με παράπονο και να σε αγκαλιάσω. Να νιώσεις αυτό που νιώθω, να νιώσω ότι με θες πραγματικά στη ζωή σου. Γιατί δε θες να κάνουμε πράγματα μαζί? Να κάνουμε έρωτα, ν' ακούσουμε μουσική ένα βράδυ, να δούμε μια ταινία, να πάμε ένα περίπατο όταν θα έχει ήλιο. Να πάμε κάπου, που δεν έχουμε ξαναπάει. Να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στη σιωπή κι απλά να κοιταχτούμε. Να ξεδιπλώσεις μια φορά τον εαυτό σου, εμπιστεύσου με. Να καταλάβεις ότι δεν είναι κακό να λες αυτό που νιώθεις, ότι σημασία έχει να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Πώς είναι δυνατόν να μη το βλέπεις; Πώς είναι δυνατόν να μην έχεις την ανάγκη να με βλέπεις πιο συχνά; Ενώ μου μιλάς κάθε μέρα. Προσπάθησα τόσο... μα φτάνουμε στο τέλος.