ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να αλλάξω το μικρούλι δυαράκι 40 τμ που μένουμε με τον σύζυγό μου. Ψάχνουμε πάνω απο ένα χρόνο.ΜΑς λένε όλοι "Μα πέσανε οι τιμές, είναι φθηνά πια τα σπίτια, τι ψάχνετε πια και δεν βρίσκετε;"Πέσανε οι τιμές εεε;;; Ελάτε ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΜΕΡΑ που πάμε και βλέπουμε σπίτια καμια 10αρια τη μέρα να δείτε τι βλέπουν τα ματάκια μας!! Σε αυτά δε ζει άνθρωπος και αν ζήσει πρέπει να επισκευάσει όλα τα κατεστραμένα που έχει μέσα.Με παίρνει φίλη τις προάλλες."ΝΑ πάρε αγγελία στην εφημερίδα, σπιταρώνα με 280€, που μου λες δε βρίσκεις, πάρε τηλέφωνο να πας να το δείς!"Επειδή ξέρω τι σκατά κυκλοφορούν ήμουν σίγουρη πως θα είναι πάλι μια αποτυχία.Διαβάζω την αγγελία: Ενοικιάζεται 3άρι, 80 τμ, με πάρκιγκ, αποθήκη, μεγάλες βεράντες, προσόψεως, χαμηλά κοινόχρηστα, αυτόνομη θέρμανση αερίου, ανακαινισμένο.Πάμε που λέτε και αντικρύζοντας την πολυκατοικία λέω ΩΧ πάλι χρόνο θα χάσουμε... Αρχικά διαλυμένη εικόνα και μια παλιά πολυκατοικία του 70' με μικρές βεράντες... Ωπ, Για να δούμε. Φτάνουμε στον όροφο.. Βλέπω τρείς πόρτες, οι δύο με καινούριες πόρτες ασφαλείας και μία, χτυπημένη, παλιά ξύλινη, φαγωμένη απο τα ποντίκια... Ναι εκεί είμασταν τελικά!. Μπαίνω μέσα, μωσαικό αρχικά, αυτό το μαύρο που νομίζεις πως έχουν μαζευτεί κατσαρίδες και περπατάνε κάτω. ΒΛέπω τον θερμοστάτη, έχει αέριο αυτόνομο είπαμε έτσι; Λεβητάκι; "εε αυτόνομο είναι απλά πρέπει να ανοίξει ο κάτω κεντρικός λέβητας, απλά ζεστό νερό δεν θα έχει, υπάρχει θεμοσίφωνας να ανοίγεις. Το αέριο είναι για τη θέρμανση... Χμμ... συνεχίζω.. Συρόμενη σπασμένη πόρτα στο σαλόνι.. Μπαλκονόπορτες, που δεν άνοιγαν, σπασμένες, φρακαρισμένες, πατζούρια σπασμένα χαλασμένα... Σκέφτομαι, που είναι η ανακαίνιση;.. Συνεχίζω πηγαίνοντας στα δωμάτια, παρκέ ξυμένο χτυπημένο και σαπισμένο απο τα νερά.. Τα φύλλα της ντουλάπας κρεμόταν, ήταν βαμένα με λαδομπογιά, η οποία είχε κιτρινίσει απο τα χρόνια. Ωχ.,.. πάμε στη κουζίνα.. Κάτι ντουλάπια, δεν ξέρω τι λέξη να βρω να σας τα περιγράψω... στο χωριό μου το 1900 που είχανε κάνει οι παππούδες το σπίτι, πιο καινούρια ήταν. Μουσαμάδες με λουλουδάκια μέσα στα συρτάρια, καθώς και στα ράφια. Νεροχ΄'υτης βρύση;; Η σιλικόνη έβγαινε απο παντού, στρόφιγγες που έπρεπε να γυρίζεις ένα μισάωρο για να ανοίξει και να τρέξει το νερό, ο τοίχος απο κάτω μέχρι το ύψος μου, λαδομπογιά σε πράσινο λαδί μουσταρδί χρώμα.. απο κεί και πάνω κίτρινος... Εκεί που ρωτάω που είναι η ανακαίνιση έρχεται το κορυφαίο! "Εδώ κορίτσι μου, στο μπάνιο... Βάλαμε κάτω καινούρια πλακάκια και αλλάξαμε τον καθρέφτη! Το υφάκι έπρεπε να δείτε, δε φτάνει που σου το δίνουμε 280€ αυτό το θέρετρο σου κάναμε και ανακαίνιση το μπάνιο, τι άλλο θες!!!Ααα για τη βεράντα δεν είπα... Μεγάααληηη... αλλά σε μάκρος... καρέκλα δε χωρούσε, βασικά και το παπούτσι μου δε ξέρω αν θα έβγαινε η μύτη έξω απο τη βεράντα, να έχω τη θειά απο δίπλα να μου λέει "ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΒΕΡΑΝΤΑ, ένα μακρόστενο διάδρομο που λίγη κοιλιά να είχες δε χωρούσες, μωσαικό κλασσικά, σκουριασμένα σίδερα που έπρεπε εμείς να τα βάψουμε.. Και επίσης την τέντα δεν έπρεπε να την ανεβοκατεβάζουμε γιατί είναι χαλασμένη και την έχουν δέσει και σταθεροποιήσει σε ένα σημείο... Πριν πω αντίο και γειά σας, απο περιέργεια ρωτάω, το πάρκιγκ που είναι; "ΝΑ, ΕΔΩ ΚΑΤΩ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΑΔΕΙΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΓΕΜΑΤΟ ΠΑΡΚΙΓΚ, ΟΠΟΥ ΘΕΣ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ"Οκ, εντάξει, άντε γεια... Φεύγουμε και συζητάμε με τον αρραβωνιαστικό πως έχω κουραστεί, δεν αντέχω άλλο, δε γίνεται αυτό συνέχεια. Δεν έχω κουράγιο να ψάξω, δεν έχει νόημα. Αχούρια, σπασμένες παλιατζούρες που ζητάνε 300€ και μιλάω για επαρχιακή πόλη, όχι Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Πόσα πρέπει να δώσω; 500€ έναν μισθό για να ζήσω κάπου αξιοπρεπώς και να μην τρέχω με μερεμέτια όπως χρόνια τώρα κάνω ήδη στο σπίτι που μένω; Στείλτε όλη τη θετική σας ενέργεια στην αυριανή εφημερίδα να βρεθεί κάτι αλλιώς είναι η τελευταία φορά, μετά τα παρατάω κ ότι γίνει. Δε μπορώ να φανταστώ άλλο χειμώνα με 13 βαθμούς Κελσίου και μπουφάν μέσα στο σπίτι επειδή ο διαχειριστής αποφασίζει να μην ανοίξει τον λέβητα.