ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογουμαι ότι δε θα ξεχάσω ποτέ την ατάκα που μου είπε πριν 5 χρονια:"μόλις έχασες έναν φιλο".Αν και πέρασαν χρόνια,αν και ζήτησα συγγνώμη,αν κ πήρα συγχώρεση,αν και προσπάθησε και ο ίδιος να κρατήσουμε επαφή,αν και χαθήκαμε τελικά...εξομολογουμαι πως εκείνη τη στιγμή κάτι έσπασε μέσα μου.Ουτε με κέρατο συντρόφου μου ούτε με τίποτα δεν είχα νιώσει ποτέ αυτόν τον πόνο.Ηταν ενας ύπουλος πόνος που ακόμα κουβαλάω. Δεν το παραδέχτηκα ποτέ.Και μπορεί τότε να απάντησα ξερά και να του είπα:"θα ζήσω" ,όμως ήταν από τους πιο μεγάλους πόνους που βίωσα και βιώνω ακόμη.