3.11.2018 | 01:41
Δε θέλω άλλο να φθειρω την ψυχή μου...
Σε σκέφτομαι όλη μέρα και στεναχωριέμαι.. Πολλές φορές μέσα στη μέρα βάζω τα κλάματα γιατί μου λείπεις.. Παίρνω τα ρούχα σου αγκαλιά και κλαίω με λυγμούς.. Βγαίνω έξω και δεν φεύγεις λεπτό από το μυαλό μου.. Μετά σε μια στιγμή κοιτάω τις συνομιλίες μας και νιώθω τόσο μπουχτισμένη που δεν με πίστεψες ποτέ σε αυτά που σου έλεγα.. Μου έρχεται αυτή η περίεργη αίσθηση, αυτό το σφίξιμο στο στομάχι..αυτο που με έκανε να απομακρυνθώ από εσένα. Πάντα να προσπαθώ να σε πείσω και πότε να μην τα καταφέρνω.. Κουράστηκα να προσπαθώ να μου έχεις εμπιστοσύνη και να μην πιστεύεις ποτέ απόλυτα αυτά που σου λέω.. Κ ας έλεγες ότι με εμπιστεύεσαι ακόμα και στα πιο απλά έδειξες το αντίθετο. Είναι πάρα πολύ ψυχοφθορο όλο αυτό και δε θέλω άλλο να φθειρω τον εαυτό μου.. Να τον αγαπήσω προσπαθώ όχι να τον φθειρω.. Παρ όλα αυτά σ αγαπάω ακόμα..Να είσαι καλά όπου και να είσαι ο, τι και αν κάνεις ..και να προσέχεις...