Για μενα δεν αφήνουμε ποτε τις σπουδές. Δεν καταλαβαινω για ποιο λογο μπορει να σκεφτεσαι πανελλήνιες. Δλδ εχεις τωρα 33 μαθηματα. Με τις πανελληνιες τι θα άλλαζε ας πουμε? Περα απ αυτές θα εχεις μια καινούρια σχολη απ το μηδεν. Ανασκουμπωσου κ ξεκινα σιγα σιγα να δινεις τα μαθήματα. Κ ξέχνα ιδεες του τυπου "θελω να γυρισω σπιτι μου". Καταλαβαινω οτι οταν ζοριζομαστε σκεφτόμαστε το σπιτι μας κ την οικογενεια μας. Αλίμονο ομως αν καθε φορα που ζοριζομαστε τα παραταμε ολα. Προσπαθησε κ πάλεψε. Μην αφησεις τη σχολη. Φιλια!
31.12.2019 | 09:19
Δε ξέρω τί να κάνω
Χρόνια πολλά σε όλους!Είμαι από επαρχία και σπούδαζω Αθήνα στο ΕΜΠ 3ο έτος. Το τελευταίο εξάμηνο έχω πιάσει πάτο ψυχολογικά . Η σχολή ήταν η πρώτη μου επιλογή και κάνεις δε με πίεσε σε αυτό. Εδώ κι ένα χρόνο έχω ένα αυτοάνοσο νόσημα που με δυσκολεύει ανά διαστήματα. Ξεκίνησα πολύ καλά, όποιο μάθημα διάβαζα το πέρναγα, αλλά τώρα θέλω να φύγω τρέχοντας. Έχω ακόμα 33 μαθήματα για πτυχίο και μου φαίνονται βουνό. Δεν έχω κουράγιο να προσπαθήσω και η ζωή μου φαίνεται εφιάλτης. Νιώθω ότι δε μπορώ άλλο. Αλλά και να φύγω δεν έχω κουράγιο για πανελλήνιες ξανά, έχω κουραστεί! Επιπλέον λυπάμαι το διάβασμα που έχω ρίξει, τα ξενύχτια πάνω από τα βιβλία, τις διακοπές και τις βόλτες που έχω στερηθεί για τη σχολή, αλλά και τους κόπους των γονιών μου, που ξέρω πόσο πιστεύουν σε εμένα και πόσες θυσίες κάνουν για τις σπουδές μου και σκέφτομαι ότι είναι κρίμα να τα τιναξω όλα στον αέρα. Σταδιακά χάνω το ενδιαφέρον μου για τα πάντα. Θέλω πρώτα από όλα να είμαι υγιής και ήρεμη . Θέλω να γυρίσω στο πατρικό μου. Παιδιάστικη αντίδραση, αλλά έχω κουραστεί ήδη και ο δρόμος για πτυχίο είναι μακρύς. Τί θα κάνατε στη θέση μου;Καλή χρονιά σε όλους!!
1
