ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι γονεις μου με καταπιέζουν με ύπουλο τροπο και με ελέγχουν Πριν επτά εκτω χρόνια, όταν ήμουν πολύ μικρή στο δίπλα διαμέρισμα έμενε μια οικογένεια με 2αγορακια. Ηταν περίπου στη ηλικία μου και κάναμε παρεα. Κάποια στιγμη μετακόμισαν για αρχή σε αλλη πόλη και υστερα στο εξωτερικο. Απο τοτε δεν ξαναεκανα φιλια με αγόρια όσο μεγαλωνα αλλά δεν με προβληματισε γιατί πίστευα οτι θα ξαναεκανα φιλους οποτε ήθελα. Ή μαμά μου, μου έλεγε φοβερές ιστορίες για τους άνδρες όταν ήμουν μικρή. Πως είναι επικίνδυνοι, και πως όταν μεγαλώσω θα θέλουν μονο να κανουν σεξ μαζί μου, όπως και οτι το μονο που κανουν είναι θα θέλουν το σεξ απο όλες τις γυναίκες. Όταν μεγάλωσα να και αρχιζα να αποκτω λογική, δεν μπορούσαν να μου λένε τέτοιες ανοησίες. Μου έλεγαν όμως πως καλό θα είναι να μην κάνω παρεα με κορίτσια που μπλέκουν με αγόρια γιατί είναι παλιοκοριτσα, κι αν θέλω να ειμαι καλη να μην έχω τέτοιες φίλες. Δεν τα πίστευα ποτε όλα αυτά, αλλά δεν είχα αλλη επιλογη γιατί ένιωθα πως άλλος δε μαγαπουν.Πριν λιγες μερες άκουσα τη μαμά μου να μιλάει στο τηλέφωνο. Μιλούσε με τη γιαγιά μου, και της θύμιζε την εποχή που έμεναν δίπλα μας ή οικογένεια με τα αγοράκια που εκανα παρεα. Της έλεγε πως χάρηκε όταν έφυγαν γιατί φοβόταν πως όταν ο μεγαλυτερος αδερφός μεγάλωνε μπορεί να εκανα σχέση μαζί του. Αχ, δεν ξέρω τι να πρώτο πω. Γύρω στα δεκαπέντε μου (πριν 3χρονια) άρχισα να αποφεύγω τους άνδρες και τα αγόρια, όχι απο φοβία αλλά απο αντίδραση, γιατί μου έλεγε ή μάνα μου πως πρεπει να αρχίσω σιγά σιγά να κάνω παρεα μαζί τους για να έχω επιλογές στο μυαλό μου να διάλεξη συντροφο στο μέλλον. Ποσο αρρωστημένο μου είχε φανεί. Αν έλεγα ποτε αυτή την ιστορία σε κάποιο γνωστό μου δεν θα με πιστευε, καθώς οι γονεις μου δεν δείχνουν φαινομενικά να με καταπιέζουν. Είμαι 18. Θα δωσω δεύτερη φορά πανελλήνιες και μένω ακόμη μαζί τους.Χθες μου είπε ή μαμα μου, πως όταν περάσω στο πανεπιστήμια περιμένει ενα "καλό γαμπρό"Δεν ξέρω αν το έχουν ζησει κι άλλοι αυτό.Δεν αγαπώ τους γονεις μου.