ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε μου αρέσει η κοινωνία που ζω, η κουλτούρα της κ το ήθος κ η συμπεριφορά των περισσότερων ανθρώπων. Συμβιβάζομαι αρκετά, προσπαθώ να τους κατανοήσω, προσπαθώ να πάρω την μορφή τους αλλά δεν. Αισθάνομαι όχι απλά σαν ξένος αλλά σαν κάτι τελείως διαφορετικό κ όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να τους ακολουθήσω. Έτσι είμαι μόνος. Μπορεί να περιτριγυριζομαι από ανθρώπους κ καταστάσεις αλλά μέσα μου είμαι μόνος. Βλέπω τελείως αλλιώς τα πράγματα κ την ζωή. Κ αναρωτιέμαι τι κανω εδώ; η γιατί είμαι εδώ; Δεν ξέρω, νομίζω θα είμαι για πάντα έτσι μόνος, με το δικό μου μοναδικό εσωτερικό κόσμο. Με πιάνει όμως θλίψη για όλο αυτό...