ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω βαρεθεί πλέον με αυτή τη κατάσταση.. Από τότε που αρραβωνιαστηκε η κολλητή μου (είμαστε κ οι δύο 25 χρ), ο Θεός να την κάνει κολλητή, αλλά δεν είναι της παρούσης, έχει ταραχθει όλη η οικογένεια.. Οι γονείς μ έχουν αγχωθεί για το πότε θα κάνουμε κ μεις οικογένεια, έχω μια αδερφή 8 χρ μεγαλύτερη. Αλλα πλέον δε λένε κάτι, αν κ τους βλέπω.. Το θέμα είναι η αδερφή μου, η οποία δεν ασχολείται με τον εαυτό της αλλα με μένα. Δεν παίρνει την απόφαση να χάσει κιλά, ενώ το παραδέχεται ότι είναι υπέρβαρη, δεν ψάχνει δουλειά ούτε προσπαθεί για κάτι ερωτικό, γιατί δεν έχει καθόλου αυτοπεποίθηση και λέει έτσι όπως είμαι ποιος θα με προσλάβει εμένα /ποιος θα με κοιτάξει. Έχει πολύ ωραία χαρ/κα στο πρόσωπο, είναι ψηλή κοπέλα, απλά ο χαρακτήρας της θα έλεγε κανείς ότι είναι δύσκολος και φαίνεται πλέον ότι τα χει παρατήσει εδώ κ χρόνια. Αντιθέτως, σχολιάζει αρνητικά το καθετί. Που λέτε για να έρθω και στο θέμα μου, από τότε που αρραβωνιαστηκε, μου λέει αντε βρες κ συ κανέναν, να βολευτείς, τι η φίλη σου είναι καλύτερη; Παιξτο κι εσύ αθώα, της εκκλησίας,να βγαίνεις πάντα με τους γονείς, έτσι τους τυλίγουν, δεν είδες κ η φίλη σου, που τίποτα δεν είναι και είδες ποιον τύλιξε; Λέει είσαι σαν κι εμένα, εμείς πρέπει για να τα φτιάξουμε με τον άλλον, να τον θέλουμε, αυτόν τον ίδιο, δεν κοιτάμε με την τσέπη και την εικόνα μας, γι αυτό κ θα μείνουμε μόνες. Εν τω μεταξύ απ τη μία λέει αυτό κι απ την άλλη μου λέει όταν ξέρει ότι μιλάω με κάποιον, δουλειά έχει; να βρεις κάποιον οικονομημενο. Δεν μπορώ να τη πιάσω πουθενά ειλικρινά.. Συνεχίζοντας, Εμένα άσε με, έτσι όπως το κόβω, μόνη μου θα μείνω, εσύ βρες κάποιον, ωραίο σώμα έχεις, καλή κοπέλα είσαι, ποιος δε θα σε θέλει. Έτσι όπως το πας κ συ, μόνη σου θα μείνεις. Εμένα αυτό το πράγμα με έχει κουράσει..Νομίζει ότι δεν θέλω να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου, αν μπορέσουμε να κάνουμε παιδιά και να είμαι ευτυχισμένη;; Και ναι, οι περισσότερες μπορεί να κοιτάμε αν έχει δουλειά ο άνδρας είτε κάποιο κύρος, αλλά να πάω και να μπλέξω μαζί του μόνο γι αυτό, ούτε καν. Αφού δεν είμαι τέτοιο άτομο, τι θα πρέπει να κάθομαι να την πέφτω στον καθένα μπας κ κάτσει κάτι;; Οκ μιλάω με κάποια άτομα αλλά αν δεν είναι το τυχερό μου με κάποιο απ αυτά, τι σημαίνει; Οτι τελικά δεν μου αξίζει εμένα κάτι; Γιατί αν δεν προκύψει κάτι, έστω μια απλή σχέση, θα έχω την αδερφή μου να μου τη λέει και είναι σαν να την ακούω. Εχει γίνει σχεδόν καθημερινο θέμα του σπιτιού, έχουμε πει να μη τη φέρνουμε εκεί την κουβέντα γιατί όσο κυνηγάς κάτι, τόσο αυτό δεν έρχεται.Αλλα απ το ένα αυτί μπαίνει, απ το άλλο βγαίνει. Με την πρώτη ευκαιρία, θα αναφερθεί. Της έχω πει κιόλας ότι οκ δεν με πήραν κ τα χρόνια, 25 είμαι ακόμη. Κ μου λέει, μη το λες περνάνε γρήγορα και κοίτα πόσες της ηλικίας σου είτε έχουν ένα δεσμό είτε είναι σοβαρά με κάποιον, εσύ τι έχεις; τίποτα, έναν ειχες κι αυτό δε κράτησε κ πολύ. Ήδη είμαι άτομο που τα κρατάω μέσα μου, δεν έχω κ την τέλεια αυτοπεποίθηση κι ενώ το ξέρει (τους γονείς μ απλώς τς αφήνω να λένε και μέχρι εκεί, δεν με επηρεάζουν τόσο), αυτή εκεί. Κάθομαι κ γω μετά και τα σκέφτομαι όλα όσα λέγονται και λέω να μόνη μου θα μείνω, τίποτα δε θα καταφέρω στη ζωή μου και με πιάνει ένα άγχος. Δηλαδή τι καταφέρνει με το να μου τα λέει όλα αυτά;;